ΒΟΛΟΣ: Ο "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ", ΓΙΟΡΤΑΣΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑ με τους τροφίμους του ΞΕΝΩΝΑ "ΦΙΛΥΡΑ"

Ο "Εσταυρωμένος" και οι συνεργάτες του επισκέφθηκαν σήμερα, παραμονή πρωτοχρονιάς,  τον Ξενώνα "ΦΙΛΥΡΑ" της ψυχιατρικής κλινικής του Νοσοκομείου Βόλου και παρέθεσαν εορταστικό γεύμα σε όλους τους τροφίμους και τους εργαζομένους του ιδρύματος. Η ατμόσφαιρα που δημιουργήθηκε ήταν συγκινητική και τα πρόσωπα των συνανθρώπων μας έλαμπαν από χαρά και ευγνωμοσύνη. Ο Πρόεδρος του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ", π. Θεόδωρος Μπατάκας, ευλόγησε και έκοψε την παραδοσιακή βασιλόπιτα, μετέφερε  τις ευχές και την αγάπη των μελών του Δ.Σ. του Συλλόγου, μοίρασε δώρα σ' όλους και υποσχέθηκε πως θα συνεχιστεί η μέριμνα των ανθρώπων του "Ε" για όλους τους τροφίμους. Τον π. Θεόδωρο συνόδευαν οι συνεργάτες του: κ. Μαριάνθη Γάκη, μέλος του Δ.Σ. ο Γιάννης Νικολόπουλος, μέλος της Δ.Ε. του Σταθμού Πρώτων Κοινωνικών Βοηθειών "ΔΙΑΚΟΝΙΑ, η κ. Μαίρη Γατσά και η κ. Αγγελική Τέρπου, εθελόντριες του "Ε". 
Η Υπεύθυνη της Νοσοκομιακής Υπηρεσίας κ. Παναγιώτα Τσάρκα απέστειλε στο "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ" ευχαριστήρια επιστολή, στην οποία αναφέρει χαρακτηριστικά: "Σας ευχαριστούμε γιατί επανειλημμένα έχετε σταθεί δίπλα μας καθ' όλη τη διάρκεια της χρονιάς που πέρασε και μας έχετε βοηθήσει με πολλούς τρόπους (ρουχισμό, προσφορά γευμάτων, οικιακό εξοπλισμό και ψυχολογική συμπαράσταση). Ξέρετε ότι οι ανάγκες που υπάρχουν είναι μεγάλες και πάντα προσπαθείτε να βοηθήσετε με όποιον τρόπο μπορείτε. Ευχόμαστε νε είστε καλά και να μπορέσετε να συνεχίσετε το καλό σας έργο". 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΠΡΩΤΟΧΡΟΝΙΑΤΙΚΕΣ ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ"

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Σ.Σ.Κ.Βόλου "Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ" 

εύχεται σ' όλα τα μέλη του Συλλόγου, τους συνεργάτες,  τους φίλους του, τους εργαζόμενους στους χώρους κράτησης και σε όσους διακονεί (κρατούμενους, αποφυλακισθέντες, άπορες οικογένειες, άστεγους, φυγόποινους, τσιγγάνους κ.α.). Ο Κύριος Ιησούς Χριστός να ευλογεί όλους τους ανθρώπους και να μας δίδει πίστη, ειρήνη, δύναμη, υπομονή, αγάπη, υγεία, φωτισμό και μετάνοια.

ΚΑΛΗ ΚΑΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΧΡΟΝΙΑ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο δικός σου σταυρός (για μεγαλύτερα παιδιά - ενιαίο) (VIDEO)

Mία διδακτική ιστορία για τις δοκιμασίες και τον προσωπικό σταυρό του καθενός ανθρώπου. 

Επεξεργασία: Ενορία του Ι. Ναού Κοιμήσεως της Θεοτόκου 40 Εκκλησιών. Ιεράς Μητροπόλεως Θεσσαλονίκης. 

Μετάφραση από τα Ρωσικά: Ευγενία Τελεζένκο

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η 11η ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" (το Β΄και τελευταίο μέρος της; εκδήλωσης:"ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ")

Β΄ΜΕΡΟΣ

της χριστουγεννιάτικης εκδήλωσης του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" για την "ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ" που πραγματοποιήθηκε στο Βόλο την Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015 με τίτλο: "ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ". Την εκδήλωση παρουσίασε το 9ο Γυμνάσιο Βόλου. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΓΙΑ ΣΕΝΑ ... ΠΟΙΟΣ ΕΙΝΑΙ ΑΠΟ ΤΟΥΣ ΔΥΟ Ο ΑΓΙΟΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ;

Φωτογραφία: http://amfoterodexios.blogspot.gr/

Αγαπητοί μου γονείς, παππούδες, γιαγιάδες, εκπαιδευτικοί κ.λ.π.

θα πρέπει να απαντήσουμε στο ερώτημα: "ποιός τελικά είναι ο πραγματικός Άγιος Βασίλειος;  Ο κόκκινος χοντρούλης που πλασάρει η σύγχρονη αγορά ή  ο λιπόσαρκος αρχιερέας της Εκκλησίας μας, ο ποιμενάρχης της Καισάρειας; ΑΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΤΑ ΨΕΜΑΤΑ και ας είμαστε ειλικρινείς και αληθινοί με τα παιδιά μας. ΝΑΙ υπάρχει ο Άγιος Βασίλειος και είναι Άγιος της Εκκλησίας μας. 

π. Υάκινθος

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Πλήθος κόσμου στην εκδήλωση για την ενίσχυση του Συλλόγου «Ο Εσταυρωμένος» που έγινε στο Βόλο

Με επιτυχία πραγμα-τοποιήθηκε χθες η εορταστική εκδήλω-ση φιλανθρωπικού χαρακτήρα της Περιφέρειας Θεσσαλίας και της Περιφερειακής Ενό-τητας Μαγνησίας και Σποράδων, υπέρ του Συλλόγου Συ-μπαράστασης Κρατουμένων Βόλου «Ο Εσταυ-ρωμένος», που πραγματοποιήθηκε στη συνεδριακή αίθουσα «Μαγνησία» του Ξενοδοχείου Volos Palace.

Η γιορτή διοργανώθηκε σε συνέχεια της Χριστουγεννιάτικης εκδήλωσης που πραγματοποιήθηκε πέρυσι για την ενίσχυση Ιδρυμάτων της πόλης του Βόλου, και συγκεκριμένα του Ορφανοτροφείου, του Γηροκομείου και του Ιδρύματος Ειδικών Παίδων «Άσπρες Πεταλούδες».

Το πρόγραμμα της φετινής εκδήλωσης περιελάμβανε μουσικό πρόγραμμα με την ερμηνεύτρια Έρρικα Πατρικίου και την χορευτική ομάδα της Βάσως Τηλιοπούλου «Chorus Line».

Στον σύντομο χαιρετισμό της η Αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας και Σποράδων κ. Δωροθέα Κολυνδρίνη τόνισε πως «ήταν προσωπική δέσμευση η διοργάνωση αυτής της εκδήλωσης, υπέρ ενός Σωματείου με πολύ αξιόλογο και σπουδαίο έργο και τελικά όλοι με βοηθήσατε να το κάνω πράξη και να δείξουμε ότι πραγματικά έχουμε αλληλεγγύη και δύναμη μέσα μας. Με υψηλή την αίσθηση της ευθύνης απέναντι στις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες, αναλάβαμε και φέτος σε συνεργασία με τον Περιφερειάρχη κ. Κώστα Αγοραστό, την πρωτοβουλία διοργάνωσης Εορταστικής Εκδήλωσης αυτή τη φορά υπέρ του Σωματείου Συμπαράστασης Κρατουμένων Βόλου "Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ".

Σκοπός μας είναι, πέρα από το να δημιουργήσουμε εορταστικό κλίμα κατάνυξης εν μέσω δύσκολων καιρών που διανύουμε, και να ευαισθητοποιη-θούμε όλοι μας υπέρ του ανωτέρω Σωματείου το οποίο συμπαρίσταται ποικιλοτρόπως κυρίως σε απόρους κρατουμένους κι αποφυλακισθέντες της περιοχής μας, μα κι άλλων φυλακών της πατρίδας μας όπου αποστέλλει διάφορα αναγκαία είδη υπέρ των απόρων εγκλείστων. Στους ζοφερούς καιρούς που ζούμε, μόνο μέσα από πνεύμα αλληλεγγύης μπορούμε να υποδεχθούμε το νέο έτος με αισιοδοξία.», ενώ παράλληλα μετέφερε και τις ευχές του Περιφερειάρχη Κώστα Αγοραστού για χρόνια πολλά και καλή χρονιά και ευχαρίστησε όλους όσοι εθελοντικά πρόσφεραν τις υπηρεσίες τους ώστε η εκδήλωση να είναι απόλυτα επιτυχημένη».

ΠΗΓΗ: e-thessalia.gr

Στην εκδήλωση ομίλησε και ο π. Θεόδωρος Μπατά-κας, Πρόεδρος του Δ.Σ. του "ΕΣΤΑΥΡΩ-ΜΕΝΟΥ", μεταφέ-ροντας τις ευλογίες του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου μας κ. Ιγνατίου και τις ολόθερμες ευχές των μελών του Δ.Σ. και όλων των συνεργα-τών του Συλλόγου. Μεταξύ των άλλων, ο Πρόεδρος του Συλλόγου, είπε και τα εξής χαρακτηριστι-κά: "Θερμά ευχαριστούμε την Αντιπεριφερειάρχη Μαγνησίας κ. Δωροθέα Κολυνδρίνη και στο πρόσωπό της την Περιφέρεια Θεσσαλίας και όλους τους καλούς της συνεργάτες και χορηγούς της αποψινής εκδήλωσης. Είναι ή πρώτη φορά που ένας κρατικός φορέας της Ελληνικής Πολιτείας συμπαρίσταται στο έργο του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" και μας προσφέρει μια ηθική στήριξη..."

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η 10Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" (η εκδήλωση: "ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ")

Α΄ ΜΕΡΟΣ 

της χριστουγεννιάτικης εκδήλωσης του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" για την "ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ" που πραγματοποιήθηκε στο Βόλο την Κυριακή 13 Δεκεμβρίου 2015 με τίτλο: "ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΑΔΙΑΜΑΝΤΗ". Την εκδήλωση παρουσίασε το 9ο Γυμνάσιο Βόλου. Στην 10η εκπομπή ακούγονται: η ομιλία του π. Θεοδώρου Μπατάκα, Προέδρου του Δ.Σ. του Σ.Σ.Κ.Βόλου  "Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ", ο χαιρετισμός του κ. Νικ. Αγγελόπουλου, Διευθυντής του 9ου Γυμνασίου Βόλου και μέρος της γιορτής. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΓΙΑ ΤΟΝ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ" ΣΤΟ ΞΕΟΔΟΧΕΙΟ Volos Palace

Εορταστική Εκδήλωση ενόψει της Πρωτοχρο-νιάς διοργανώνει η Περι-φέρεια Θεσσαλίας – ΠΕ Μαγνησίας & Σποράδων την Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015 ώρα 8.30μ.μ. στην συνεδριακή  αίθουσα «Μαγνησία» του ξενο-δοχείου Volos Palace. Η γιορτή πραγματο-ποιείται με σκοπό φιλανθρωπικό υπέρ του Σωματείου Συμπαρά-στασης Κρατουμένων Βόλου «Ο ΕΣΤΑΥΡΩ-ΜΕΝΟΣ». Τη γιορτή θα διανθίσουν καλλιτεχνικά η μουσικός - ερμηνεύτρια Έρρικα Πατρικίου και η χορευτική ομάδα της Βάσως Τηλιοπούλου «Chorus Line», ενώ χριστουγεννιάτικα εδέσματα, οίνος και δώρα έρχονται να συμπληρώσουν την γιορτινή ατμόσφαιρα της βραδιάς.

Η Αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας κα Δωροθέα Κολυνδρίνη, καλώντας όλους τους πολίτες στην Εορταστική αυτή Εκδήλωση, δηλώνει σχετικά: «Σε συνέχεια της επιτυχημένης χριστουγεννιάτικης εκδήλωσης που υλοποιήθηκε από την Περιφέρεια Θεσσαλίας πέρυσι υπέρ των Ιδρυμάτων της περιοχής μας (Ορφανοτροφείο, Γηροκομείο και Ίδρυμα Ειδικών Παίδων Άσπρες Πεταλούδες) και με υψηλή την αίσθηση της ευθύνης απέναντι στις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες, αναλάβαμε και φέτος σε συνεργασία με τον Περιφερειάρχη κ. Κώστα Αγοραστό, την πρωτοβουλία διοργάνωσης Εορταστικής Εκδήλωσης αυτή τη φορά υπέρ του Σωματείου Συμπαράστασης Κρατουμένων Βόλου Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ.  Σκοπός μας είναι, πέρα από το να δημιουργήσουμε εορταστικό κλίμα κατάνυξης εν μέσω δύσκολων καιρών που διανύουμε, και να ευαισθητοποιηθούμε όλοι μας υπέρ του ανωτέρω Σωματείου το οποίο συμπαρίσταται ποικιλοτρόπως κυρίως σε απόρους κρατουμένους κι αποφυλακισθέντες της περιοχής μας, μα κι άλλων φυλακών της πατρίδας μας όπου αποστέλλει διάφορα αναγκαία είδη υπέρ των απόρων εγκλείστων.Στους ζοφερούς καιρούς που ζούμε, μόνο μέσα από πνεύμα αλληλεγγύης μπορούμε να υποδεχθούμε το νέο έτος με αισιοδοξία.»

Θ Α   Χ Α Ρ Ο Υ Μ Ε   Ν Α   Σ Α Σ   Δ Ο Υ Μ Ε   Ο Λ Ο Υ Σ   Ε Κ Ε Ι

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η 9Η ΕΚΠΟΜΠΗ ΤΟΥ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ"

Δραστηριότητες των εθελοντών του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ"

Εν Φυλακή 09 εκπ 19 12 2015

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΕΙΡΗΝΗ ..." ζωγραφισμένη " στα ανθρώπινα πρόσωπα ...

Ο μακαριστός Αρχιμανδρίτης π. Σωφρόνιος (Σαχάρωφ), υποτακτικός του Αγίου Σιλουανού του Αθωνίτου

ΔΙΑΒΑΣΕ περισσότερα για την ειρήνη που ψάχνουν οι άνθρωποι στην πηγή:  

"Αμφοτεροδέξιος..." : Η μόνιμη ευχή-επωδός σου στην απαρχή κάθε νέου χρόνου... Ζητάς "Ειρήνη"...

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η στιγμή που ακούστηκε ο Ακάθιστος Ύμνος μέσα στη Ροτόντα

Δείτε τη στιγμή όπου εκατοντάδες κόσμου μέσα στη Ροντόντα ψέλνουν τον Ακάθιστο ύμνο, που ιστορικά αποτελεί ωδή προς την Θεοτόκο, υπέρμαχο στρατηγό του Βυζαντινού κράτους.

H Ροτόντα μετατράπηκε σε χριστιανικό ναό των Ασωμάτων Δυνάμεων ή Αρχαγγέλων κατά την περίοδο του Βυζαντίου.

Όπως αναφέρει το romfea.gr, το ιστορικό μνημείο των 1700 ετών, άνοιξε και πάλι για το κοινό έπειτα από 40 χρόνια.

Δείτε το βίντεο 

Read more: http://www.newsbomb.gr/ellada/ekklhsia/story/653373/h-stigmi-poy-akoystike-o-akathistos-ymnos-mesa-sti-rontonta-vid#ixzz3vAqxwY67

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η εικόνα της απελπισίας

Απελπισία! Φρικτό άκουσμα, πλήρες καταστροφής και παντός είδους κακών! Ποιός μπορεί να αριθμήσει όλα τα δεινά που την ακολουθούν; Ποιός μπορεί να εικονίσει τον χαρακτήρα της; Είναι μαύρη σαν κόρη του Άδη και αποτρόπαιη σαν ερινύα. Πατέρας της είναι ο Τάρταρος. 

 

Ανέβηκε από τις σπηλιές του Άδη πάνω στη γη, για να βυθίσει τον κόσμο στον ζοφερό Τάρταρο. Γεννήθηκε για να καταστρέψει την ύπαρξη των ανθρώπων και να τους εξαφανίσει και από προσώπου γης. Όπου αντηχήσει τ’ όνομά της, εκεί η φθορά και η καταστροφή εγκαθιδρύουν το κράτος τους. Η ερήμωση και ο αφανισμός ακολουθούν στα ίχνη της. Δαίμονας εκδικητικός διευθύνει την πορεία της και φρίκη συνοδεύει την εμφάνισή της.

Απελπισία! Το όνομά σου εκφράζει άρνηση των πάντων, άρνηση της ελπίδας, άρνηση του ουρανού, άρνηση του Δημιουργού του κόσμου. Η δε άρνησή σου εκφράζει την ασέβειά σου προς τον Θεό. Αρνείσαι την πρόνοια και την παντοδυναμία Του και αθετείς την ύπαρξη του Σωτήρα Χριστού, του λυτρωτή αυτών που κινδυνεύουν. Όπου εισέλθεις, διώχνεις απ’ εκεί την ελπίδα, πάνω στην οποία θεμελιώθηκε ο κόσμος. 

 

Το έργο σου είναι η καταστροφή, η δε αποστολή σου ο αφανισμός. Εσύ αποκαρδιώνεις και τον φύσει θαρραλέο και εκφοβίζεις τον φύσει γενναίο. Τον ανδρείο φανερώνεις ως δειλό, τον τολμηρό καθιστάς άτολμο, αποθαρρύνεις τους θαρραλέους αγωνιστές και καταβάλλεις τους γενναίους μαχητές που αγωνίζονται υπέρ της ελευθερίας της πατρίδας συνθλίβεις αυτούς που αγωνίζονται, που αθλούνται υπέρ της αρετής και της αλήθειας αυτούς που μοχθούν για το δίκαιο, το καλό, το αγαθό και την πρόοδο της επιστήμης, τους κάνεις δραπέτες και ριψάσπιδες και τους παραδίδεις όλους αιχμάλωτους στους εχθρούς.

Βγήκες μέσα από τον Τάρταρο, διότι φθόνησες την ευτυχία και τη μακαριότητα του ανθρώπου και έβαλες στόχο τη γη για να ανακόψεις την πορεία του προς την πρόοδο. Να τον κάνεις να οπισθοδρομήσει ενώ τρέχει στο στάδιο του αγώνα του να ανακόψεις την εργασία του υπέρ ευδαιμονίας και της τελειότητας. Ήρθες για να δεσμεύσεις τις διανοητικές και σωματικές του δυνάμεις καθώς και τις ενέργειές του και να φέρεις έτσι την εξάλειψη και τον αφανισμό του. Ήλθες για ν’ απλώσεις δυστυχία, θλίψεις και στενοχώριες στις ανθρώπινες κοινωνίες και να ποτίσεις με ζωηρά δάκρυα την ανθισμένη γη. Κι αυτό γιατί απεχθάνεσαι την ευδαιμονία των ανθρώπων και καταπολεμάς τη χαρά τους.

Αυτόν που έχει ήδη γεράσει και βαδίζει προς το τέρμα της ζωής του, το όνομά σου και μόνο τον βαραίνει με σκοτεινές σκέψεις. Τον νέο που ήδη βρίσκεται σε πλήρη ζωή και δύναμη, που βαδίζει στη σταδιοδρομία του, τον αποθαρρύνεις και τον καταβάλλεις΄ τις παρθένες που αγωνίζονται για τιμιότητα και αρετή τις ρίχνεις σε απελπισία και τις παραδίδεις στην ακολασία. Και εν γένει εσύ τους καταβάλλεις και τους καταστρέφεις όλους. Βάζεις την ιδέα του θανάτου! Σ’ αυτούς που δεν πάσχουν και στους δυστυχισμένους οπλίζεις το χέρι κατά της ίδιας τους της ζωής. Οδηγείς τη νεότητα στη διαφθορά και καταβάλλεις το σθένος των καρδιών. Παραπλανάς και πείθεις αυτόν που βρίσκεται σε στενοχώρια να παραβεί τους θείους και ανθρώπινους νόμους και να καταλήξει ένοχος εγκλήματος.

Συμβουλεύεις ότι κακό και διαπράττεις όλα τα εγκλήματα. Η εμφάνισή σου συνοδεύεται από πυκνό και μαύρο σκοτάδι που καλύπτει τα πάντα με μαύρα σύννεφα. Εκεί που βρίσκεσαι δεν εισχωρεί πουθενά έστω και αμυδρή ακτίνα φωτός. Η παρουσία σου εξεγείρει τρικυμίες στις καρδιές των ανθρώπων και σηκώνει παφλάζοντα κύματα, τα οποία κατακλύζουν και καταποντίζουν το ταλαντευόμενο σκάφος μαζί με όλο του το πλήρωμα. Απ’ αυτό το ναυάγιο κανείς δεν μπορεί να σωθεί΄ το βάθος της αβύσσου γίνεται ο αιώνιος τάφος των ναυαγών.

 

Αποδεικνύεται δειλός ο άνθρωπος που εγκαταλείπει την ελπίδα, την άγκυρα της σωτηρίας και παραδίδει τον εαυτό του στην απελπισία!

 

(ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΠΕΝΤΑΠΟΛΕΩΣ, "ΤΟ ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ. 

 

 http://hellas-orthodoxy.blogspot.gr/2015/12/blog-post_61.html?

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΕΥΧΕΣ ΑΠΟ ΤΟΝ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ"

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ"

ΕΥΧΕΤΑΙ ΟΛΟΨΥΧΑ Σ' ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ

Ε Υ Λ Ο Γ Η Μ Ε Ν Α   και  Ε Ι Ρ Η Ν Ι Κ Α   Χ Ρ Ι Σ Τ Ο Υ Γ Ε Ν Ν Α

ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΘΕΡΜΑ 

ΤΟΥΣ ΣΥΜΠΟΛΙΤΕΣ ΜΑΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΣΤΗΡΙΖΟΥΝ ΚΑΙ ΜΑΣ ΕΝΙΣΧΥΟΥΝ ΠΟΙΚΙΛΟΤΡΟΠΩΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η γέννηση του Χριστού συντελείται σε κάθε Θεία Λειτουργία

Το θαύμα της Θείας Λειτουργίας

Και το θαύμα συνεχίζεται. Η γέννηση του Χριστού συντελείται σε κάθε Θεία Λειτουργία. Το θαύμα τελείται στην πιο κατανυκτική ώρα της, την ώρα του Καθαγιασμού, τότε που γονατίζουν οι καρδιές και τα γόνατα και κατεβαίνει το Άγιο Πνεύμα και μεταποιεί τον άρτο σε Σώμα Χριστού και το οίνο σε Αίμα Χριστού. Και κατόπιν με την Θεία Μετάληψη ο Κύριος γεννιέται στην καρδιά του κάθε πιστού. Γεννιέται στην φάτνη της καρδίας του. Ζει το θαύμα προσωπικά και οντολογικά μέσα του. Έτσι  λέγει ο Ιερός Χρυσόστομος  «Άνοιξε τις πύλες του ουρανού και κοίτα εκεί μέσα στην Αγία Τράπεζα και θα ατενίσεις το Σώμα του βασιλέως  Χριστού. Αυτό , το τιμιότερο από καθετί άλλο, το βλέπεις και στην γη. Και δεν το βλέπεις μόνον, αλλά και το ψηλαφείς. Και δεν το ψηλαφείς απλώς.  Αλλά και το εσθίεις και το παίρνεις μαζί σου. Λοιπόν , καθάριζε την ψυχή σου, ετοίμαζε την σκέψη σου προκειμένου να υποδεχθείς το μυστήριο αυτό».

Η γέννηση του Χριστού πρόκειται να τελεστεί στις 25 Δεκεμβρίου , κατά την τέλεση της Θείας  Λειτουργίας στον Ιερό Ναό. Εκεί συνεχίζεται το μεγάλο Θαύμα της Γέννησης του Χριστού, που ξεκίνησε προ αιώνων με την προφητεία για τον ερχομό του και έγινε ιστορικά στην πόλη της Βηθλεέμ. Ο Ιερός Ναός τώρα είναι το σπήλαιο και η Αγία Τράπεζα η φάτνη. Εκεί με την πίστη μας θα δούμε το Βρέφος Χριστό να ανακλίνεται. Εκεί και μείς με καθαρή συνείδηση  θα δεχτούμε στην καρδιά μας το βρέφος Χριστό και θα γεννηθεί μέσα μας. Θα κοινωνήσουμε των Αχράντων Μυστηρίων. Και αν και φέτος ο Χριστός γεννηθεί μέσα μας, σίγουρα θα φέρει την χαρά και την ειρήνη και την αγάπη.

-«Χριστός ετέχθη»!

-«Αληθώς ετέχθη εν ταις καρδίαις ημών»!

  

Αρχ. Σεβαστιανού Τοπάλη

Είς Επίγνωσιν Αληθείας 

Κείμενα πνευματικής επίγνωσης

http://talantoblog.blogspot.gr/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η ΜΟΝΑΧΙΚΗ ΓΙΑΓΙΑ (Ιστορία)

  Ἦταν ἀγαπημένο ἀντρόγυνο ἡ Ἀγάθη μὲ τὸν Παῦλο. Ποτέ τους δὲν ἀντάλλαξαν πικρὴ κουβέν­τα. Κι ἂν κάποτε ἔνιωθαν κουρασμένοι, δὲν συζητοῦσαν γιὰ σοβαρὰ θέματα. Ἐκεῖνο ποὺ κυρίως τοὺς ἀπασχολοῦσε, ἦταν ἡ πρόοδος τῶν τριῶν, γιὰ τὴν ὥρα, παιδιῶν τους, δύο ἀγοριῶν καὶ μιᾶς κό­ρης, ποὺ τὰ μεγάλωναν μὲ χριστιανικὴ ἀγωγή. Σ’ αὐτὸ συμφωνοῦσαν καὶ οἱ δύο. Τὸ εἶχαν πεῖ μάλιστα πρὶν στεφανωθοῦν. Τὰ ἔπαιρναν μαζί τους κάθε Κυριακὴ καὶ μεγάλη γιορτὴ στὴν Ἐκκλησία, καὶ ἀφοῦ ἦταν ἐκπαιδευτικοὶ καὶ οἱ δύο, προλάβαιναν καὶ ἀντιμετώπιζαν ἐπιτυχημένα, μὲ τὴ βοήθεια τοῦ Θεοῦ, τὶς παιδικὲς ἢ ἐφηβικὲς ἀντιδράσεις τους.

    Ἡ ζωή τους κυλοῦσε ἤρεμα μέσα στὴ Χάρη τοῦ Θεοῦ. Κάτι ὅμως ἔλειπε. Ἕνα ἀπόγευμα, καθὼς ἔπιναν τὸν καφέ τους στὸ μπαλκόνι τους, εἶπε ἡ Ἀγάθη στὸν ἄντρα της:
    –Παῦλε μου, διάβασα αὐτὲς τὶς μέρες κάτι ποὺ μοῦ ’κανε πολὺ μεγάλη ἐντύπωση, καὶ εἶπα νὰ σοῦ τὸ πῶ. Πιστεύω νὰ σ’ ἀρέσει.
    –Τὸ ἀκούω, ὅπως πάντα, μὲ χαρά!
    –Κάποιος εἶπε νὰ γράψουν στὸ μνῆμα του: «ΣΤΗ ΖΩΗ ΜΟΥ ΤΑ ΕΧΑΣΑ ΟΛΑ ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΔΩΣΑ». Πῶς σοῦ φαίνεται;
    –Πολὺ ὡραῖο, ἔξυπνο καὶ πραγματικό!
    –Ἐγὼ τὸ πάω καὶ κάπου ἀλλοῦ. Ἐμεῖς, δόξα τῷ Θεῷ, τὰ ἔχουμε ὅλα ὡραῖα. Καλὸ σπίτι, καλὴ δουλειά, καλὰ παιδιά, ὑπόληψη στὴν κοινωνία, ὅμως ὑστεροῦμε σὲ κάτι.
    –Σὲ τί δηλαδή;
    –Εἴμαστε κλεισμένοι στὸν ἑαυτό μας, στὰ δικά μας, ἢ μήπως κάνω λάθος;
    –Μᾶλλον ἔχεις δίκιο. Ζοῦμε μὲ τὸ ἀτομικιστικὸ πνεῦμα τῆς ἐποχῆς μας, ποὺ ἔχει ἐπηρεάσει λίγο-πολὺ ὅλους μας.
    –Προσφέρουμε βέβαια, ἄντρα μου, στὰ παιδιὰ τῆς Πατρίδας μας ὅ,τι μποροῦμε. Δὲν ἀρκούμαστε μόνο στὶς ξερὲς γνώσεις. Τοὺς μιλᾶμε καὶ γιὰ τὰ ἰδανικὰ τοῦ Εὐαγγελίου, τῆς Ὀρθοδοξίας μας, γιὰ τὴν ἀξία τοῦ καλοῦ χαρακτήρα καὶ τόσα ἄλλα. Εἶναι προσφορὰ καὶ δόσιμο ὅλα αὐτά. Δὲν συμφωνεῖς;
    –Συμφωνῶ ἀπολύτως.
    –Δὲν φτάνει ὅμως, νομίζω, Παῦλε μου. Τόσοι ἄνθρωποι γύρω μας ὑποφέρουν, κι ἐμεῖς θὰ μένουμε κλεισμένοι στὸ καβούκι μας; Τί Χριστιανοὶ εἴμαστε τότε;
    –Ἔχεις δίκιο. Ἀναρωτιέμαι ὅμως, ποῦ τὸ πᾶς μ’ αὐτὰ ποὺ μοῦ λές;
    –Τὰ λέω αὐτά, διότι μόλις προχθὲς ἔμαθα ὅτι δύο τετράγωνα πιὸ πέρα ἀπὸ μᾶς μένει μιὰ συγχωριανή μας γερόντισσα, ποὺ τὴν ἔχουν ἐγκαταλείψει ὅλοι οἱ συγγενεῖς της καὶ οἱ συγχωριανοί. Ζεῖ κα­τάμονη! Τί θά ᾽λεγες, ἂν ἀποφασίζαμε νὰ τὴν ἐπισκεφθοῦμε κάποια μέρα;
    –Καὶ σήμερα μάλιστα!
    Σὲ λίγη ὥρα οἱ δύο σύζυγοι χτυποῦσαν τὴν πόρτα τῆς γιαγιᾶς, ποὺ τοὺς ἄνοιξε καὶ τοὺς κοίταζε ἀπορημένη, γιατὶ μέρες πολλὲς εἶχε νὰ περάσει κάποιος μέσα στὸ σπιτάκι της. Τῆς ἄφησαν ἕνα δέμα μὲ γλυκά, τῆς συστήθηκαν ὅτι ἦταν συγ­χωριανοί της, τὴ ρώτησαν γιὰ τὴν ὑγεία της, διότι εἶδαν πολλὰ φάρμακα στὸ τραπέζι της, τὴ ρώτησαν κι ἔμαθαν ὅτι τὴν ἔλεγαν Σοφία, κι ἀμέσως ρίχτηκαν ἐπὶ τὸ ἔργον. Σκούπισαν καὶ καθάρισαν τὸ σπίτι καὶ ἄλλαξαν τὰ σεντόνια της, ἐνῶ ἐκείνη κρατοῦσε συνέχεια τὴν κοιλιά της, διότι τῆς πονοῦσε, ὅπως εἶπε, πολὺ τὸ στομάχι της, κι ἔδειξε ἕνα ἄδειο κουτὶ μὲ τὸ φάρμακο. Πῆρε ἀμέσως τὸ ἄδειο κουτὶ ὁ Παῦλος καὶ βγῆκε καὶ ἔψαξε καὶ βρῆκε σ’ ἕνα φαρμακεῖο τὸ καλὸ φάρμακο γιὰ τὸ στομάχι καὶ τῆς τὸ πρόσφερε. Καὶ ἀφοῦ συζήτησαν ἀρκετά, τὴν καληνύχτησαν, παίρνοντας μαζί τους τὰ σεντόνια της γιὰ νὰ τὰ πλύνουν στὸ πλυντήριό τους.
    –Νιώθω συγκινημένη καὶ εὐτυχισμένη μ’ αὐτὸ ποὺ κάναμε σήμερα, ἄντρα μου, εἶπε ἡ Ἀγάθη φτάνοντας στὸ σπίτι.
    –Τὸ ἴδιο κι ἐγὼ καὶ σ’ εὐχαριστῶ γιὰ τὴν πρωτοβουλία σου.
    Μετὰ δύο μέρες μόνη της ἡ Ἀγάθη, μὲ τὰ καθαρὰ σεντόνια καὶ μὲ μιὰ ἄλλη τσάντα μὲ φαγητὸ καὶ ἄλλα καλούδια, ξαναπῆγε στὸ σπίτι τῆς γιαγιᾶς, γιὰ νὰ τῆς κάνει συντροφιὰ καὶ μερικὲς δουλειές.
    –Πῶς πάει τὸ στομάχι σου; Σὲ βλέπω πιὸ ἤρεμη, τὴ ρώτησε.
    –Ἤπια ἀπὸ τὸ φάρμακο ποὺ μοῦ ’φερε ὁ ἄντρας σου, τὸ ὁποῖο μοῦ τὸ συνέστησε ἕνας καλὸς γιατρός, καὶ ἡσύχασα.
    –Δόξα τῷ Θεῷ! ἀπάντησε χαρούμενα ἡ Ἀγάθη.
    –Σὲ περίμενα, εἶπε ἡ γιαγιά. Στὸ τραπέζι ἔχω ἕνα φακελάκι μὲ χρήματα γιὰ τὰ σεντόνια, γιὰ τὸ φάρμακο, γιὰ ὅλα.
    –Τί λές, κυρία Σοφία! Ἐμεῖς ἤρθαμε ἐπειδὴ σὲ ἀγαπᾶμε καὶ κάνουμε ὅ,τι κά­νουμε, ἐπειδὴ τὸ λέει ὁ Χριστός μας! Ἀλή­θεια, πιστεύεις στὸ Χριστό, κυρία Σοφία;
    –Πιστεύω, βέβαια! Ἀλίμονο! Δὲν εἶμαι ἄθεη!
    –Ἐξομολογεῖσαι; Κοινωνᾶς;
    –Ὄχι, γιατὶ εἶμαι δολοφόνος! Σκότωσα δύο παιδιά μου μὲ ἀποβολές. Τρέμει ἡ ψυχή μου!
    –Ἄλλο ἀποβολὴ κι ἄλλο ἔκτρωση, κυρία Σοφία μου! Μὴ βασανίζεσαι. Θὰ πᾶμε μαζὶ σ’ ἕναν καλὸ Ἐξομολόγο, θὰ τὰ πεῖς καὶ θὰ ἠρεμήσεις. Σ’ ἀφήνω τώρα. Ὁ Θεὸς μαζί σου.
   Ὅταν πῆγε νὰ τὴν ξαναδεῖ ἔπειτα ἀπὸ δυὸ μέρες, βρῆκε τὸ σπίτι κλειδωμένο. Ἀπὸ μιὰ γειτόνισσα ἔμαθε ὅτι, ἐπειδὴ τὴν προηγούμενη νύχτα βογγοῦσε καὶ ἀναστέναζε συνέχεια, εἰδοποίησαν τὸ 166, καὶ ἦλθε καὶ τὴ μετέφερε στὸ Νοσοκομεῖο τῆς πόλης τους.
    Ἡ Ἀγάθη μὲ τὸν Παῦλο πῆγαν ἀμέσως νὰ τὴν ἐπισκεφθοῦν ἐκεῖ.
    –Ἦρθες κι ἐδῶ, κορίτσι μου! εἶπε στὴν Ἀγάθη ἡ γιαγιά, καὶ τὰ μάτια της ἔτρεχαν σὰν βρύσες.
    –Τὸ κύριο πρόβλημά της, τὸ ὁποῖο ἐπιτείνει τὴν κατάστασή της, τοὺς εἶπε ἕνας ἁρμόδιος γιατρὸς τοῦ Νοσοκομείου, εἶναι ἡ μοναξιά. Ἡ ἐγκατάλειψή της ἀπὸ ὅ­λους.
    Μόλις τὸ ἄκουσαν αὐτὸ οἱ δύο ἐκπαιδευτικοί, ἀφοῦ ἔκαναν ἀρκετὴ συντροφιὰ στὴ γιαγιά, πῆγαν στὸ χριστιανικὸ Γηροκομεῖο τῆς πόλης τους καὶ ἔκαναν τὶς σχετικὲς ἐνέργειες, ὥστε μετὰ τὴν ἔξοδό της ἀπὸ τὸ Νοσοκομεῖο νὰ μεταφερθεῖ στὸ Γηροκομεῖο. Αὐτὸ καὶ ἔγινε.
    Ἡ χριστιανικὴ ἀτμόσφαιρα τοῦ Γηροκομείου ἠρέμησε τὴ γιαγιά. Καὶ οἱ καθημερινὲς ἐπισκέψεις τῆς Ἀγάθης καὶ οἱ προτροπές της γιὰ Ἐξομολόγηση καὶ θεία Κοινωνία ἔφεραν τὸ ποθούμενο ἀποτέλεσμα. Ἐξομολογήθηκε καὶ κοινώνησε πολλὲς φορές. Ἔλαμπε πιὰ τὸ πρόσωπό της. Ὅταν μάλιστα ἡ Ἀγάθη μὲ τὸν Παῦλο ἔφερναν μαζί τους νὰ τὴ δοῦν καὶ τὰ τρία παιδιά τους, δάκρυζε ἀπὸ τὴν πολλὴ χαρά της. Καὶ σὲ τρεῖς μῆνες ἐξαγιασμένη καὶ ἤρεμη ἡ ψυχή της πέταξε στὴ μακαριότητα τοῦ χοροῦ τῶν Ἁγίων.

http://www.osotir.org/el/keimena/alithines-istories/item/35086-monaxik-giagi

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΕΙΡΗΝΗ ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΟΛΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ

Μπράβο στους δασκάλους και τους μαθητές του 1ου Δημοτικού Σχολείου Σκοπέλου για την όμορφη εκδήλωση του πραγματοποίησαν για την Ειρήνη. Μακάρι, να επικρατήσει η ΕΙΡΗΝΗ στον κόσμο αυτό τον πολυτάραχο. 

Θα πραγματοποιηθεί αυτό, αν θρονιαστεί στις καρδιές μας ο ΒΑΣΙΛΕΥΣ ΤΗΣ ΕΙΡΗΝΗΣ ΙΗΣΟΥΣ ΧΡΙΣΤΟΣ

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η ΟΜΙΛΙΑ του π. Θεοδώρου Μπατάκα στην εκδήλωση για την "ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ"

Ο π. Θεόδωρος Μπατάκας, Πρόεδρος του Δ.Σ. του Σ.Σ.Κ. Βόλου "Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ"

καταθέτει απολογιστικά στοιχεία για την εικοσάχρονη δραστηριότητα του Συλλόγου

στην ομιλία του που εκφωνήθηκε την 13 Δεκεμβρίου 2015 στην εκδήλωση για την "ΗΜΕΡΑ ΤΟΥ ΦΥΛΑΚΙΣΜΕΝΟΥ"

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Η ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ, θα πραγματοποιήσει εκδήλωση υπέρ του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ".

Εορταστική Εκδήλωση ενόψει της Πρωτοχρο-νιάς διοργανώνει η Περιφέρεια Θεσσαλίας – ΠΕ Μαγνησίας & Σποράδων την Τρίτη 29 Δεκεμβρίου 2015 ώρα 8.30μ.μ. στην συνεδριακή  αίθουσα «Μαγνησία» του ξενοδοχείου Volos Palace. Η γιορτή πραγ-ματοποιείται με σκοπό φιλανθρωπικό υπέρ του Σωματείου Συμπαρά-στασης Κρατουμένων Βόλου «Ο ΕΣΤΑΥΡΩ-ΜΕΝΟΣ». Τη γιορτή θα διανθίσουν καλλιτεχνι-κά η μουσικός - ερμηνεύτρια Έρρικα Πατρικίου και η χορευτική ομάδα της Βάσως Τηλιοπούλου «Chorus Line», ενώ χριστουγεννιάτικα εδέσματα, οίνος και δώρα έρχονται να συμπληρώσουν την γιορτινή ατμόσφαιρα της βραδιάς.

Η Αντιπεριφερειάρχης Μαγνησίας κα Δωροθέα Κολυνδρίνη, καλώντας όλους τους πολίτες στην Εορταστική αυτή Εκδήλωση, δηλώνει σχετικά: «Σε συνέχεια της επιτυχημένης χριστουγεννιάτικης εκδήλωσης που υλοποιήθηκε από την Περιφέρεια Θεσσαλίας πέρυσι υπέρ των Ιδρυμάτων της περιοχής μας (Ορφανοτροφείο, Γηροκομείο και Ίδρυμα Ειδικών Παίδων Άσπρες Πεταλούδες) και με υψηλή την αίσθηση της ευθύνης απέναντι στις ευπαθείς κοινωνικά ομάδες, αναλάβαμε και φέτος σε συνεργασία με τον Περιφερειάρχη κ. Κώστα Αγοραστό, την πρωτοβουλία διοργάνωσης Εορταστικής Εκδήλωσης αυτή τη φορά υπέρ του Σωματείου Συμπαράστασης Κρατουμένων Βόλου Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ.  Σκοπός μας είναι, πέρα από το να δημιουργήσουμε εορταστικό κλίμα κατάνυξης εν μέσω δύσκολων καιρών που διανύουμε, και να ευαισθητοποιηθούμε όλοι μας υπέρ του ανωτέρω Σωματείου το οποίο συμπαρίσταται ποικιλοτρόπως κυρίως σε απόρους κρατουμένους κι αποφυλακισθέντες της περιοχής μας, μα κι άλλων φυλακών της πατρίδας μας όπου αποστέλλει διάφορα αναγκαία είδη υπέρ των απόρων εγκλείστων. Στους ζοφερούς καιρούς που ζούμε, μόνο μέσα από πνεύμα αλληλεγγύης μπορούμε να υποδεχθούμε το νέο έτος με αισιοδοξία.»

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Αποκαλύψεις από τον Μητροπολίτη Πειραιώς για το σύμφωνο συμβίωσης

Ἡ ψήφισι τοῦ ἀπαραδέκτου νομοσχεδίου «Σύμφωνο συμβίωσης καί ἄλλες διατάξεις» ἀπό τό Ἐθνικό Κοινοβούλιο, ἀπό τά δῆθεν ἀντισυστημικά κόμματα (;), προδήλως πρῶτον ἀντιβαίνει στήν πολιτισμική μας ταυτότητα ἡ ὁποία ἑδράζεται καί ἐπί τοῦ πανιερωτάτου θεσμοῦ τῆς οἰκογενείας πού διαχρονικά ὁρίζεται σάν συνάφεια ἀνδρός καί γυναικός καί συγκλήρωσι τοῦ βίου παντός, θείου καί ἀνθρωπίνου δικαίου κοινωνία (Μοδεστῖνος).

Κατά τήν πίστι μας ἀποτελεῖ μυστήριο μέγα ἀλληλοπεριχωρήσεως τῶν δύο φύλων καί ἀναλήψεως τοῦ ἑνός ἀπό τό ἄλλο, ὡς σταυροῦ καί ἀναστάσεως.

Μέ τό νομοθέτημα αὐτό ἀποδομεῖται πλέον στίς συνειδήσεις τῶν νέων ἀνθρώπων γιά νά ἀποβαίνουν χειραγωγήσιμοι γιά τήν καταδολίευσι τῆς ἐλευθερίας τους.

Δεύτερον μεταβάλλει τόν νομικό μας πολιτισμό πού θεωρεῖ ὡς ἔγκλημα τήν παρά φύσι ἀσέλγεια, τήν πρακτική τῆς ὁμοφυλοφιλίας, μέ τό ἄρθρο 347 τοῦ Ποινικοῦ Κώδικος, ἀναγορεύοντας ὡς ἔννομο ἀγαθό πού δεῖται ἐννόμου προστασίας αὐτή τήν τραγική χυδαιότητα.

Ἤδη οἱ λεγόμενοι «ἀκτιβισταί» τοῦ χώρου ζητοῦν τήν κατάργησι αὐτῆς τῆς ποινικῆς προβλέψεως πού κολάζει τήν παρά φύσι ἀσέλγεια ὡς ἀπαξίωσι τῆς ἀνθρωπίνης σεξουαλικότητος.

Τρίτον θεσμοθετεῖ τήν ἀνατροπή τῆς ἀνθρώπινης ὀντολογίας καί φυσιολογίας καί κατασκευάζει νομικῶς ἕναν ἀνύπαρκτο ἄνθρωπο τόν ἀρρενοθῆλυ, μέ τό ψευδές πρόταγμα ὅτι δῆθεν ὑπερασπίζεται τά ἀνθρώπινα δικαιώματα τή στιγμή πού δέν ὑφίσταται ἀνθρώπινο δικαίωμα πού μπορεῖ μία συντεταγμένη πολιτεία καί κοινωνία ἀνθρώπων νά προστατεύση, ἐφ’ ὅσον δέν συνάπτεται ἄρρηκτα μέ τήν ἀνθρώπινη φύσι.

Τέταρτον ἀπενοχοποιεῖ στίς συνειδήσεις τῶν νέων ἀνθρώπων ἐγκληματικῶς τήν παράχρησι τοῦ ἀνθρωπίνου σώματος πού ἐπιφέρει τρομακτικές ἀσθένειες εἰς βάρος τῆς ψυχοσωματικῆς ὑγείας τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου καί πού ἀποτελεῖ τήν βασική πρακτική τῆς ὁμοφυλοφιλίας.

Ὅλα τά παραπάνω ρίπτονται στό καλάθι τῶν «ἀχρήστων» ἀπό τά δῆθεν ἀντισυστημικά κόμματα πού ψηφίζουν αὐτό τό ἐπαίσχυντο νομοθέτημα, διότι αὐτή τήν ἐντολή ἔχουν λάβει ἀπό τό διεθνιστικό κέντρο παγκοσμίου ἐξουσίας πού ἀποδεικνύεται πλέον πασίδηλα ὅτι ἀποτελοῦν παραρτήματά του.

Στόν σχεδιασμό ὑλοποίησης τῶν συγκεκριμένων ἐντολῶν ἀποδεικνύεται ὅτι ἐργάζονται ὅλες οἱ ἀντισυστημικές κυβερνήσεις τῆς τελευταίας δεκαετίας, χωρίς μεταφυσική ἀγωνία καί ἔλεγχο συνειδήσεως.

Ἡ ἀπόδειξι ὅτι ὅλοι οἱ ψηφίζοντες αὐτή τήν θεσμική ἀνατροπή τῆς ὀντολογίας τοῦ ἀνθρωπίνου προσώπου ὑλοποιοῦν τό σχεδιασμό τοῦ διεθνιστικοῦ κέντρου μᾶς «δωρήθηκε» ἀπό τήν ἀπρονοησία τοῦ Δήμου Θεσσαλονίκης κατά τήν φετεινή παρέλαση τῶν ὁμοφυλοφίλων gay pride, νά ἀναγράψη μέ ἔμφαση ὅτι χορηγός τῆς ἐκδηλώσεως εἶναι τό Ἀμερικανικό Προξενεῖο Θεσσαλονίκης, γεγονός πού δημιούργησε «καυγά μέγα» μεταξύ τοῦ Δημάρχου Θεσσαλονίκης κ. Γιάννη Μπουτάρη καί τῶν «ἀκτιβιστῶν» διοργανωτῶν τῆς παρελάσεως, οἱ ὁποίοι δυσανασχέτησαν γιά τά ἀποκαλυπτήρια τῆς χρηματοδοτήσεώς των.

Καί ἐφ’ ὅσον λοιπόν τό Ἀμερικανικό Προξενεῖο Θεσσαλονίκης χρηματοδότησε τό gay pride Θεσσαλονίκης, κατά λογική ἀκολουθία ἡ Ἀμερικανική Πρεσβεία Ἀθηνῶν θά χρηματοδότησε τό gay pride Ἀθηνῶν, ἄσχετα ἄν ὁ Δῆμος Ἀθηναίων δέν τό γνωστοποίησε «πονηρῶς» φερόμενος, διότι δέν μπορεῖ νά πιστέψει ἐχέφρων ἄνθρωπος ὅτι ὁ Ἀμερικανός Πρόξενος Θεσσαλονίκης κινήθηκε αὐτοβούλως καί χωρίς τήν ἐντολή καί τήν ἔγκρισι τοῦ Ἀμερικανοῦ Πρέσβεως.

Καί τώρα μπαίνει τό τρομακτικό ἐρώτημα γιά τούς δῆθεν ἀντισυστημικούς τοῦ Κοινοβουλίου μας Δεξιούς, Κεντρώους καί Ἀριστερούς: Γιατί ἡ Ἀμερικανική Πρεσβεία καί κατ’ ἐπέκτασι ἡ Ἀμερικανική Κυβέρνησι χρηματοδοτεῖ τίς παρελάσεις ὁμοφυλοφίλων στήν Ἑλλάδα;

Ποιά σκοπιμότης ἐξυπηρετεῖται ἀπό τήν Κυβέρνησι τῆς μεγάλης αὐτῆς Χώρας;

Γιατί νά μήν εὐθέως πιστέψει κανείς ὅτι οἱ ψηφίζοντες αὐτό τό ἐπαίσχυντο νομοθέτημα τελοῦν σέ διατεταγμένη ὑπηρεσία τῶν μεγάλων ἀφεντικῶν τῶν ΗΠΑ πού ὅλοι γνωρίζουμε ποιοί εἶναι.

Ἑτέρα πολυσήμαντη ἀπόδειξη μᾶς προσέφερε στό παρελθόν ὁ ἐξαίρετος Καθηγητής καί ἄνθρωπος καί ἀγωνιστής τῶν Δημοκρατικῶν ἰδεωδῶν κ. Θεόδωρος Κατσανέβας, ὅταν σέ τηλεοπτική του ἐμφάνισι ἐνώπιον «ἀκτιβιστῶν» τοῦ ὁμοφυλοφιλικοῦ χώρου τούς κατήγγειλε ὅτι χρηματοδοτοῦνται καί ἐπιχορηγοῦνται ἄμεσα ἀπό τό Foundation Open Society τοῦ κ. Τζώρτζ Σόρος καί εἶναι ἐκπληκτικό ὅτι ὁ νομικός παραστάτης τους πού εὑρίσκετο στήν ἐκπομπή, τό ἀπεδέχθη πληρέστατα.

Εἶναι γνωστός ὁ κ. Σόρος ἀπό τήν σχέσι του μέ τούς ἐπί κεφαλῆς τοῦ Ἀμερικανικοῦ Ἑβραϊκοῦ λόμπυ, Ρότσιλντ καί Ροκφέλερ καί ἀπό τήν διαρκῆ συμμετοχή του στό think tank (!!!) τῆς λέσχης Μπίλντεμπεργκ.

Τό ἐρώτημα πού τίθεται εἶναι γιατί τό Ἵδρυμα «Ἀνοική κοινωνία» τοῦ κ. Σόρος χρηματοδοτεῖ τήν «ἀκτιβιστική» δράση τῆς ὁμοφυλοφιλίας στήν Ἑλλάδα καί τήν Εὐρώπη;

Γιατί δέν τό κάνει γιά τήν Κίνα, τίς Ἰνδίες, τόν Ἰσλαμικό κόσμο, τήν Ἀφρική, δηλ. γιά πέντε περίπου δισεκατομμύρια συνανθρώπων μας;

Τά δικά τους δῆθεν ἀνθρώπινα δικαιώματα εἶναι κατωτέρας σημασίας; Ἡ ἀπάντησι νομίζουμε εἶναι πολύ ἁπλή.

Αὐτό πού πρέπει νά γκρεμιστῆ, νά σαπίση, νά ἀποδομηθῆ εἶναι ἡ Χριστιανική Εὐρώπη καί σέ αὐτό συμπράττουν οἱ δῆθεν ἀντισυστημικοί Ἕλληνες Βουλευτές πού ἀποδεικνύονται μέ τόν τρόπο αὐτό ἐθελόδουλα πιόνια καί ἀνδρείκελα τοῦ διεθνιστικοῦ σιωνιστικοῦ συστήματος.

Τέλος εἶναι νομοτελειακό τό γεγονός, γιατί ὁ πνευματικός νόμος πάντοτε θά λειτουργῆ, ὅτι ὁ ἄνθρωπος πού ἐνήγαγε τή Χώρα μας στό Εὐρωπαϊκό Δικαστήριο Ἀνθρωπίνων Δικαιωμάτων γιά τό συγκεκριμένο θέμα, σήμερα ὀροθετικός κατά δήλωσί του, ἐπιβιώνει μέ κοκτέϊλς ἀντιβιοτικῶν.

Αὐτό εἶναι τό πρότυπο πού θέλουν γιά τήν νέα γενιά οἱ Βουλευτές τοῦ Κοινοβουλίου; Κρίμα καί ντροπή 

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ

+ ὁ Πειραιῶς ΣΕΡΑΦΕΙΜ

http://www.romfea.gr/

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Χριστούγεννα, χωρίς Εξομολόγηση; Δεν γίνεται!!!

Είναι απαραίτητη η Εξομολόγηση για όλους; 

Μόνο ένας αναμάρτητος δέ χρειάζεται Εξομολόγηση. Ο άγιος Ιωάννης ο Θεολόγος γράφει ότι όποιος θεωρεί τόν εαυτό του αναμάρτητο βρίσκεται σε πλάνη και μακριά από τήν αλήθεια (Α' Ιω. 1, 8). Αλλά και ο μόνος άναμάρτητος, ο Χριστός, δέχτηκε τό βάπτισμα της μετανοίας από τόν Πρόδρομο και έδειξε τήν αναγκαιότητα του μυστηρίου. Γι' αυτό η Εξομολόγηση αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο τής ορθόδοξης χριστιανικής ζωής. 

  

Όπως προαναφέραμε, η Εξομολόγηση γίνεται σε έναν πνευματικό. Δηλαδή σε ιερέα ο οποίος έχει επιλεγεί ειδικά γι' αυτό τό έργο. Χρειάζεται βέβαια να επικοινωνήσουμε μαζί του για να μας ορίσει τον χρόνο και τόν τόπο, εκτός και αν εξομολογεί σέ καθορισμένες τακτικές ημέρες και ώρες, οπότε δεν είναι απαραίτητη η προηγούμενη συνεννόηση. 

  

Ο πνευματικός δέ συγχωρεί τις αμαρτίες μας με τή δική του αγιότητα ή δύναμη, αλλά με τή χάρη πού του δόθηκε από τόν Θεό· αυτός μεσολαβεί μόνο. ΤΙς δικές του αμαρτίες φροντίζει νά τις εξομολογείται και αυτός σέ κάποιον άλλον πνευματικό.

11040_1153833734398_1484328068_343397_1336170_n.jpg 

  

Τι πρέπει να πώ στην Εξομολόγηση; 

Στην Εξομολόγηση εξετάζουμε τα αισθήματα, τις σκέψεις, τα λόγια, τις πράξεις, τη συμπεριφορά, τις συνήθειες, τις αξίες, τις προτεραιότητες, τους στόχους, την κατεύθυνση και τον τρόπο της ζωής μας. Δέν περιοριζόμαστε στην προσωπική μας πνευματική ζωή, αλλά συνεξετάζουμε τις οικογενειακές σχέσεις, τις κοινωνικές σχέσεις, την εργασία, ακόμα και τη διασκέδασή μας.

Και αυτό επειδή όλη μας η ζωή πρέπει να φωτιστεί από το Άγιο Πνεύμα. Όχι για να καταδικάσουμε τον εαυτό μας, αλλά για να εξασφαλίσουμε τήν πορεία μας προς τον Χριστό. Μπορούμε λοιπόν να θέσουμε στην κρίση του πνευματικού ζητήματα που μας απασχολούν, ώστε νά πάρουμε αποφάσεις και νά κάνουμε επιλογές πού μας προάγουν πνευματικά αποφεύγοντας ταυτόχρονα άλλες που μπορούν να ζημιώσουν τήν ψυχή μας. 

Δε σκότωσα, ούτε έκλεψα... τί νά εξομολογηθώ; 

Όταν έχουμε τέτοια απορία, αποκαλύπτουμε ότι δε γνωρίζουμε τή διδασκαλία του Χρίστου. Επειδή ο Χριστός μας διδάσκει ότι και οί αμαρτωλοί λογισμοί ακόμα μας απομακρύνουν από τον Θεό. Επίσης, αμαρτάνουμε όχι μόνο όταν πράττουμε κάτι κακό, άλλα και όταν δέν εφαρμόζουμε τό καλό. Άραγε ποιος μπορεί νά ισχυριστεί ότι εκπληρώνει πραγματικά την εντολή της αγάπης και μάλιστα προς τους εχθρούς του; 

  

Μου φαίνεται δύσκολο νά μιλήσω για τόσο προσωπικά Θέματα. Αισθάνομαι ντροπή. Τί θα σκεφτεί ο πνευματικός; 

Πρέπει νά βλέπουμε τό εξομολογητήριο σαν ιατρείο και τον πνευματικό σάν γιατρό. Για εμάς η Εξομολόγηση είναι θέμα ψυχικής -συχνά και σωματικής- υγείας. Για τον πνευματικό πάλι είναι κάτι τό συνηθισμένο. Δεν πρόκειται νά σοκαριστεί από τις δικές μας αμαρτίες. Σίγουρα έχει ακούσει χειρότερες. Εξάλλου, δεν είναι περίεργο η ντροπή, πού μας λείπει την ώρα της αμαρτίας, νά μας κυριεύει τήν ώρα της μετανοίας; 

Φοβάμαι μήπως ο πνευματικός φανερώσει τις αμαρτίες μου. 

Ο πνευματικός έχει ιερό καθήκον να τηρεί τό απόρρητο της Εξομολογήσεως, τό οποίο μάλιστα αναγνωρίζεται και από τόν νόμο. Σε περίπτωση παράβασης αυτού του καθήκοντος ελέγχεται από τόν Επίσκοπο του και τήν Εκκλησιαστική Δικαιοσύνη.

Όπως αναφέραμε πρωτύτερα, τόν πνευματικό θα πρέπει νά τόν αντιμετωπίζουμε ως θεραπευτή. Έτσι χρειάζεται νά τόν περιβάλλουμε και με ανάλογη εμπιστοσύνη. Γιά τον λόγο αυτόν επιλέγουμε ελεύθερα και με δική μας ευθύνη τον πνευματικό, ώστε νά είναι πρόσωπο μέ πίστη και αρετή και νά έχει τήν καλή μαρτυρία των πιστών.

Μάλιστα η παράδοση τής Εκκλησίας μας συνιστά τήν τακτική εξομολόγηση στον ίδιο πνευματικό και τήν αποφυγή της εναλλαγής του. Εξάλλου, έχει διαπιστωθεί ότι συνήθως εμείς οί ίδιοι γινόμαστε αιτία κοινοποίησης τής προσωπικής μας ζωής, όταν τήν εμπιστευόμαστε σε ακατάλληλα πρόσωπα, τά οποία δεν έχουν καν τήν ιδιότητα του πνευματικού. 

   14241_1251795105612_1551567700_30676180_7989900_n.jpg 

Μετά τήν ευχή του πνευματικού έχουν συγχωρεθεί όλες οι αμαρτίες μου; Μήπως κάποιες θα πρέπει νά τις εξομολογηθώ πάλι; 

Η ευχή του πνευματικού δίνει τήν άφεση όλων των αμαρτιών πού έξαγορεύσαμε. Συνεπώς τυχόν αμφιβολία μας για τό θέμα αυτό δείχνει έλλειψη πίστης στο μυστήριο και στή δύναμη του Θεού. Αν πάλι δέν αναφέραμε κάτι βασικό σε σχέση με κάποια αμαρτία, χρειάζεται τήν επόμενη φορά νά τό διευκρινίσουμε. 

Αν ξεχάσω κάποια αμαρτία; Αν κρύψω κάποια από ντροπή; 

Αν ξεχάσαμε κάτι και εφόσον δεν είναι σοβαρό, μπορούμε νά το αναφέρουμε στην επόμενη εξομολόγηση. Αν όμως παραλείψαμε κάποια αμαρτία εσκεμμένα, τότε δεν πρέπει να θεωρούμε ότι μας δόθηκε άφεση και δεν πρέπει νά κοινωνήσουμε, ακόμη και αν πήραμε την άδεια του πνευματικού. 

Είναι απαραίτητη η Θεία Κοινωνία μετά την Εξομολόγηση; 

Η μετάνοια δεν περιορίζεται στο μυστήριο της Εξομολογήσεως. Η «συμφιλίωση» και η ενωσή μας με τον Θεό δεν ολοκληρώνεται χωρίς τη Θεία Κοινωνία. Αύτη είναι ή μυστηριακή ένωση με τον Θεάνθρωπο Χριστό. Το αποκορύφωμα των μυστηρίων. Η Εξομολόγηση μας προετοιμάζει για τη Θεία Κοινωνία. 

Μπορώ νά κοινωνήσω λοιπόν αφού εξομολογήθηκα; 

Μετά τήν εξομολόγηση θα πρέπει νά ζητήσουμε από τον πνευματικό τήν άδεια νά μεταλάβουμε. Αυτός θά ορίσει τον χρόνο, τή συχνότητα και τον τρόπο της προετοιμασίας μας (νηστεία, προσευχή, συγχώρεση - συμφιλίωση με τους άλλους). 

Όμως, τί νόημα έχει νά εξομολογούμαι τακτικά, όταν γνωρίζω ότι θά επαναλάβω τις ίδιες αμαρτίες; 

Όπως κάποιος πού πάσχει από χρόνια ασθένεια δεν παύει νά προσπαθεί για τήν απαλλαγή του, έτσι και εκείνος πού επιθυμεί πραγματικά τήν πνευματική υγεία φροντίζει αδιάκοπα νά τήν αποκτήσει. Αυτός είναι ο πνευματικός αγώνας του ανθρώπου· η διά βίου μετάνοια.

Το μυστήριο της Εξομολόγησης εξασφαλίζει ότι καμμιά αμαρτία δε μπορεί νά μας απομακρύνει από τό έλεος του Θεού. Μόνο η έλλειψη μετανοίας μπορεί νά μας καταδικάσει στην αίώνια στέρηση Του.

http://psigmataorthodoxias.blogspot.gr/2014/12/blog-post_19.html

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

Ο ΜΗΤΡΟΠΟΛΙΤΗΣ ΙΓΝΑΤΙΟΣ επισκέφθηκε όλους τους χώρους κράτησης της περιοχή μας.

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, επισκέφθηκε σήμερα (21/12/2015) όλους τους χώρους κράτησης της περιοχής μας, επ' ευκαιρία της μεγάλης εορτής των Χριστουγέννων, συνοδευόμενος από τον π. Θεόδωρο Μπατάκα, Πρόεδρο του Δ.Σ. του Σ.Σ.Κ. "Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ" και πολλούς εθελοντές του Συλλόγου και του Σταθμού Πρώτων Κοινωνικών Βοηθειών της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος "ΔΙΑΚΟΝ ΙΑ".

Ο Σεβ. στις 10 το πρωί παρακολούθησε μια ενδιαφέρουσα καλλιτεχνική εκδήλωση στην αίθουσα πολλαπλών χρήσεων του Ειδικού Αγροτικού Καταστήματος Κράτησης Νέων Κασσαβετείας, την οποία είχαν ετοιμάσει οι μαθητές κρατούμενοι υπό την καθοδήγηση των δασκάλων και των καθηγητών των σχολείων της φυλακής. Στη γιορτή συμμετείχε και η χορωδία του Γυμνασίου Ν. Αγχιάλου. Το κεντρικό σημείο της γιορτής ήταν η παρουσίαση ενός υπέροχου θεατρικού έργου με θέμα τον Άγιο Βασίλειο. Ο Σεβασμιώττος είχε την ευκαιρία να απευθυνθεί εμπνευσμένο πατρικό λόγο με πολλά ελπιδοφόρα μηνύματα. Στο τέλος, διανεμήθηκαν ατομικά δέματα προς όλους τους κρατούμενους, που προσέφεραν οι ενορίες της Μητροπόλεώς μας και ετοίμασαν οι εθελοντές του "Ε". 

Την 11η πρωϊνή ο Σεβασμιώτατος επισκέφθηκε το Ειδικό Κατάστημα Κράτησης Νέων Βόλου, όπου παρακολούθησε την εορταστική εκδήλωση που πραγματοποίησαν οι αλλοδαποί κρατούμενοι μαθητές της Φυλακής. Απήγγειλαν διάφορα κείμενά που έγραψαν οι ίδιοι και τραγούδησαν με την συνοδεία μουσικών οργάνων. Η γιορτή έγινε σε κάποιο διάδρομο της φυλακής, αφού δεν υπάρχει άλλος χώρος για να φιλοξενήσει τέτοιου είδους εκδηλώσεις, παρουσία των κληρικών μας που διακονούν στο κατάστημα και πολλών εργαζομένων. Μετά το πέρας της γιορτής διανεμήθηκαν τα ατομικά χριστουγεννιάτικα δέματα σε όλους τους κρατουμένους. 

Στις 12 το μεσημέρι ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας επισκέφθηκε τα κρατητήρια του Αστυνομικού Τμήματος της Ν. Ιωνίας και συνομίλησε με τους φυλακισμένους, στους οποίους προσέφερε γλυκίσματα και την εικόνα της Θεοτόκου. Στη συνέχεια, ομίλησε σε μια έκτακτη σύναξη των αστυνομικών της Αστυνομικής Διευθύνσεως Μαγνησίας, τους απηύθυνε πατρικούς λόγους και τους διένειμε μια ευλογία ευχόμενος "καλά Χριστούγεννα".

Κάθε χρόνο αυτές τις άγιες ημέρες ο "Ε" βράβευε τους επιμελέστερους μαθητές των σχολείων των φυλακών προσφέροντας ειδικά δώρα και χρηματικά έπαθλα. Φέτος βράβευσε 84 κρατούμενους μαθητές των σχολείων προσφέροντας σε όλους από ένα ζεύγος αθλητικά υποδήματα. Με τον τρόπο αυτό βραβεύτηκε η προσπάθεια όλων των νέων που παρακολουθούν ανελλειπώς τα μαθήματα των σχολείων της φυλακής. Ο Μητροπολίτης προσέφερε και προς όλους τους εκπαιδευτικούς μια Κ. Διαθήκη. 

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

ΤΟ ΒΛΕΜΜΑ ΤΟΥ ΒΡΕΦΟΥΣ. (Χριστουγεννιάτικες ιστορίες, ἀρ. 15)

π. Δημητρίου Μπόκου

Ἀκούμπησε τὸ φορτίο μὲ τὰ ξύλα στὸν ὀγκόλιθο ποὺ ἐξεῖχε στὴν ἄκρη τοῦ δρόμου. Ὁ ἀνήφορος τῆς ἔκοψε τὰ πόδια. Κοντοστάθηκε νὰ πάρει ἀνάσα, σκούπισε μὲ τὴν ποδιὰ τὸ ξαναμμένο της πρόσωπο. Ἀμνοεριφάκια παιχνιδιάρικα, λιγοστά, μετρημένα στὰ δάχτυλα τῆς μιᾶς χειρὸς – τὸ μικρό της ποίμνιο - τὴν προσπέρασαν ἀνυπόμονα κι ἔτρεξαν βιαστικὰ γιὰ τὸ στέκι τους. Ὁ ἥλιος, ξεφεύγοντας γιὰ μιὰ μονάχα στιγμὴ ἀπ’ τὰ πυκνὰ σύννεφα, ἔστειλε τὸ τελευταῖο χάδι του στὴ γῆ καὶ βούτηξε πρὸς τὴ δύση χλωμός.

Ἕνα κλάμα διέκοψε τὴ σιγαλιὰ τῆς βραδιᾶς. Ἡ λιγνὴ σιλουέτα της ἔγειρε πρὸς τὸ φορτίο. Ἀνασήκωσε ἀπ’ τὸν σωρό, τυλιγμένο προσεκτικὰ στὰ σπάργανά του, τὸ μωρό της. Τὴν εἶχε τυραννήσει σήμερα. Ἀνήμπορο ἦταν; Πεινοῦσε; Τρόμαξε ἀπὸ κάτι; Δὲν ἦταν σίγουρη. Τὸ κούνησε ἁπαλά, τό ’σφιξε στὴν ἀγκαλιά της, πάλεψε νὰ τὸ ἡσυχάσει. Τό ’βαλε γιὰ λίγο στὸν μαστό της νὰ τὸ ξεγελάσει.

Ἦταν τὸ μόνο ποὺ τῆς ἀπόμενε στὴ ζωή. Ὁ πόνος τὴν εἶχε τιμήσει μὲ τὴν παρουσία του πολλὲς φορές. Τρεῖς γόνοι της εἶχαν χαθεῖ χωρὶς νὰ δοῦν τοῦ ἥλιου τὸ φῶς. Σ’ αὐτὸ τὸ τέταρτο μονάχα, φαίνεται, τὴ θυμήθηκε ὁ Θεὸς καὶ τὸ παιδὶ γεννήθηκε καλά. Τὸ φτωχικό τους ἔλαμψε. Ἦταν ὁ γιός της, ὁ μονογενής, ὁ ἥλιος πού ’κανε μέρα φωτεινὴ τὴ νύχτα τῆς ζωῆς της.

Μὰ τὸ μικρὸ καλύβι τους ποὺ εἶχε γίνει παλατάκι, δὲν ἄργησε πολὺ νὰ ξανασκοτεινιάσει. Πᾶνε τρεῖς μῆνες τώρα ποὺ ὁ σύντροφός της ὁ ἀγαπημένος ἔσβησε. Τὸ πολύτιμο στήριγμά της χάθηκε. Ἡ χαρά της ἔφυγε ξανά. Ἔρημο δεντρὶ στὸν ἄνεμο, πολεμάει μόνη της πιά. Σφίχτηκε πάνω στὸν μικρό της γιό. Ὅλο της τὸ εἶναι μαζεύτηκε στὸ ἀδύναμο ἐκεῖνο πλασματάκι, τὸ τόσο εὔθραυστο, μὰ καὶ τόσο πολύτιμο. Ἦταν τὸ μόνο φῶς ποὺ ἔφεγγε ἀκόμα στὴν ψυχή της…

Ἀκούμπησε τὸ βρέφος μαλακὰ πάνω στὰ ξύλα καὶ ξαναπῆρε τὸ φορτίο της στὴν πλάτη. Ἔφτασε μὲ βήματα ἀργὰ στὸ φτωχικό της, ἕνα καλύβι ἔρημο, σὲ ἀπόσταση ἀπ’ τὸ ὑπόλοιπο χωριό, μοναχικὸ κι αὐτὸ σὰν τὴν κυρά του. Ταχτοποίησε τὰ λίγα ζωντανὰ στὸ στάβλο τους κι ἔκατσε κάποτε κι αὐτή, νὰ βολευτεῖ, νὰ συγυρίσει τὸ μικρὸ νοικοκυριό, νὰ ξανασάνει.

…Ἡ κρύα νύχτα ἁπλώθηκε γιὰ τὰ καλά, ὅταν μὲ τὰ πολλὰ κατάφερε νὰ βάλει τὸ μωρὸ νὰ κοιμηθεῖ κι ἔγειρε δίπλα του κατάκοπη κι αὐτή. Δὲν θά ’χαν κλείσει γιὰ καλὰ τὰ μάτια της, ὅταν τῆς φάνηκε πὼς κάποιος χτύπησε τὴν πόρτα. Ἔστησε αὐτὶ μὲ προσοχή, ἐνῶ ἡ καρδιά της σκίρτησε ἀπὸ φόβο. Καὶ νά, ποὺ κάποιος ξαναχτύπησε σιγανά, διακριτικά. Φαινόταν πώς, ὅποιος κι ἂν ἦταν, δὲν ἤθελε νὰ τοὺς τρομάξει. Μὰ τί συνέβαινε; Ποιὸς χτύπαγε νυχτιάτικα; Ἀνήσυχο τὸ βλέμμα της ἀναζήτησε τὸ μωρό της. Εὐτυχῶς κοιμόταν ἥσυχα.

Σηκώθηκε περπατώντας στὰ νύχια καὶ πῆγε ὣς τὴν πόρτα.

-  Ποιὸς εἶναι; φώναξε σιγανά.

-  Ἄνοιξε, γιὰ τὴν ἀγάπη τοῦ Θεοῦ! μίλησε μιὰ γλυκειὰ γυναικεία φωνή. Ἔχω μικρὸ παιδί, χρειάζομαι φωτιὰ νὰ τὸ ζεστάνω.

Ἄνοιξε παραξενεμένη.

Μιὰ νεαρὴ μητέρα, σχεδὸν δεκαπεντάχρονο κορίτσι, στεκόταν στὴν πόρτα της. Ἕνα βρέφος μὲ μάτια κλειστὰ ἔγερνε ἥσυχα τὸ κεφαλάκι του πάνω στὸ στῆθος της. Στὸ πλευρό της παράστεκε ἕνας σεβάσμιος πρεσβύτης.

Ἡ γυναίκα στάθηκε γιὰ λίγο ἀμήχανη, μὰ σὰν ἀντίκρυσε τὸ βλέμμα τῆς βρεφοκρατούσας, παραμέρισε ἀμέσως. Τοὺς ἔβαλε γρήγορα στὸ φτωχικό της. Ἔβγαλε ὅ,τι εἶχε νὰ τοὺς περιποιηθεῖ. Ἔφερε ψωμὶ νὰ φᾶνε καὶ ζέστανε γάλα φρεσκοαρμεγμένο ἀπὸ τὰ ζωντανά της γιὰ τὴ νεαρὴ μητέρα νὰ τονωθεῖ. Κατέβασε μάλλινα σκεπάσματα, ὑφασμένα μὲ τὸ χέρι της στὸν ἀργαλειό, τοὺς ἔστρωσε ζεστὰ νὰ κοιμηθοῦν. Λίγο θὰ ξεκουράζονταν, τῆς εἶπαν καὶ θά ’φευγαν ξανὰ μὲς στὴ νυχτιά.

-  Ὁ δρόμος μας εἶναι μακρὺς καὶ δύσκολος, εἶπε ἡ νεαρὴ μητέρα, καθὼς ἔγερνε τὸ κουρασμένο σῶμα της στὸ στρῶμα νὰ ξεκουραστεῖ.

 Ἀκούμπησε τὸ βρέφος της δίπλα στὸ ἄλλο βρέφος, ποὺ ἐδῶ καὶ ὥρα πιὰ κοιμόταν ἥσυχο. Στὸ ἄγγιγμα τοῦ ξένου βρέφους πάνω του, ἀνακινήθηκε τὸ κοιμισμένο βρέφος ζωηρά. «Ἐσκίρτησεν ἐν ἀγαλλιάσει». Ἄνοιξε παρευθὺς ὁλόχαρο τὰ μάτια του. Τὰ δυὸ παιδιὰ κοιτάχτηκαν μὲ τὰ καθαρὰ ἀπονήρευτα μάτια τους, προνόμιο μόνο τῶν παιδιῶν, καὶ χαμογέλασαν σὰν γνώριμα ἀπὸ παλιά. Οἱ γυναῖκες κοιτάχτηκαν μὲ τὴν κατανόηση ποὺ μόνο οἱ μητέρες μποροῦν νὰ ἔχουν καὶ χαμογέλασαν κι αὐτές.

…Ἡ νύχτα ἀγκάλιασε τὰ πάντα ξανά. Τίποτα δὲν ἀκουγόταν στὴν παγωμένη σκοτεινιά, πέρ’ ἀπ’ τ’ ἀπόμακρο, ἀραιό, πένθιμο κρώξιμο μιᾶς ξεμοναχιασμένης κουκουβάγιας…

…Μὰ ἡ βαθειὰ σιγὴ ἔγινε κομμάτια ξαφνικά, ὅταν μιὰ τρομερὴ σπαραχτικὴ κραυγὴ ἔσκισε ὣς πέρα τὴν ὁμίχλη τῆς νύχτας. Κι ἀμέσως ἄλλη κραυγὴ… καὶ ἄλλη… καὶ ἄλλη…, ὥσπου ἀμέτρητοι θρῆνοι σπαραχτικοὶ καὶ ἄγριες προσταχτικὲς φωνὲς βύθισαν τὸ μικρὸ χωριὸ σὲ μιὰ θανάσιμα λυπητερὴ μελωδία.

Στὸ φτωχικὸ τῆς χήρας ὅλοι τινάχτηκαν ὀρθοί.

-  Γιὰ μᾶς εἶναι! εἶπε ἀλαφιασμένη ἡ νεαρὴ μητέρα. Ἐμᾶς ψάχνουν. Τὸ παιδί μου θέλουν, νὰ τὸ θανατώσουν! Δὲν θὰ προλάβουμε νὰ τοὺς ξεφύγουμε.

-  Στὸν στάβλο γρήγορα! εἶπε ἡ γυναίκα ἀποφασιστικά, χωρὶς νὰ ρωτήσει περισσότερα. Δὲν θὰ σᾶς βροῦν ἐκεῖ. Θὰ σᾶς κρύψω καλά.

Καθὼς φωνὲς καὶ ποδοβολητὰ πλησίαζαν γρήγορα πρὸς τὴ μεριά τους, ἡ νεαρὴ μητέρα ἅρπαξε τὸ βρέφος της καὶ ἔτρεξαν ὅλοι πρὸς τὸν στάβλο. Μὰ πρὶν ἀκόμα προλάβουν νὰ μποῦν, δυὸ στρατιῶτες ἔφιπποι μὲ γυμνωμένα τὰ σπαθιὰ φάνηκαν νὰ καλπάζουν στὸ μονοπάτι. Οἱ καρδιὲς σφίχτηκαν στὴν παγερὴ ἀνάσα τοῦ τρόμου, καθὼς οἱ ὁπλὲς ἀντήχησαν βαριὰ καὶ πένθιμα στὸ παγωμένο καλντερίμι. Τὰ ἄλογα σηκώθηκαν στὰ δυό τους πόδια χλιμιντρίζοντας ἄγρια καὶ τὰ κρύα τους πέταλα πέταξαν σπίθες στὸ πλακόστρωτο, καθὼς οἱ ἀναβάτες τράβηξαν βίαια τὰ χαλινάρια καὶ πήδηξαν βιαστικὰ στὴ γῆ.

Ἔκαναν νὰ τρέξουν πρὸς τὸν στάβλο, ὅταν ἀπὸ τὸ φτωχικὸ καλύβι ἀκούστηκε φωνὴ παιδιοῦ. Μόνο του στὸ σκοτάδι τῆς νύχτας, ἀλαφιασμένο ἀπ’ τὴ μακάβρια συναυλία τῶν θρήνων, τὸ βρέφος τῆς φτωχειᾶς τινάχτηκε ἀπὸ τὸν ὕπνο του, ξέσπασε σὲ ἄγριο κλάμα χωρὶς συγκρατημό. Οἱ στρατιῶτες χωρίστηκαν. Ὁ ἕνας μπῆκε στὸ καλύβι τῆς χήρας. Ὁ ἄλλος τράβηξε γιὰ τὸν στάβλο.

Ἔσπρωξε βίαια τὴν ξύλινη πόρτα μὲ τὸ πόδι του κι ἀμέσως βρέθηκε μπροστὰ στὴ νεαρὴ μητέρα. Κατάλαβε πὼς ἦταν αὐτὴ ποὺ ἀναζητοῦσε. Δὲν εἶχε προλάβει νὰ κρυφτεῖ. Καθόταν σ’ ἕνα δεμάτι ἄχυρο καὶ τὸν κοιτοῦσε ἀτάραχη. Ὁ φόβος εἶχε φύγει ἐντελῶς ἀπὸ τὸ βλέμμα της. Μιὰ ὑπέρλαμπρη χάρη φώτιζε τὸ πρόσωπό της. Τὸ γέμιζε ἐκπληκτικὴ ὀμορφιά. Ἕνα φῶς μυστικὸ ξεχυνόταν ἀπὸ τὰ γλυκά της μάτια, ἀντιφέγγιζε στὸ σκοτάδι τῆς νύχτας. Στὴν ἀγκαλιά της ἀναπαυόταν τὸ βρέφος της, γερμένο πάντα ἥσυχα στὸ στῆθος της, σὰν νὰ μὴ συνέβαινε τίποτε.

Ὁ στρατιώτης στάθηκε συνεπαρμένος ἀπ’ τὴν ὀμορφιά, τὴ γλυκύτητα καὶ τὴ γαλήνη τῆς μικρῆς κόρης μπροστά του. Ποτὲ δὲν εἶχε ξαναδεῖ παρόμοιο κάλλος. Θυμήθηκε ὅμως τὴν ἀποστολή του γρήγορα καὶ πάσχισε ν’ ἀπαγκιστρώσει τὸν ἑαυτό του ἀπὸ τὴ γοητεία τοῦ μυστηρίου ποὺ τὸν τύλιγε. Δὲν τοῦ εἶχαν ἀφήσει περιθώρια γιὰ τέτοια. Ὁ τρομερὸς βασιλιάς τους εἶχε δώσει ἀμετάκλητη προσταγή: Νὰ πεθάνει τὸ βρέφος αὐτό. Ἡ στιγμὴ λοιπὸν ἔφτασε. Θὰ ἦταν μεγάλη τιμή του νὰ γίνει αὐτὸς ποὺ θὰ φέρει εἰς πέρας τὴν ἐντολὴ τοῦ βασιλιᾶ.

Ἅπλωσε τὸ χέρι γιὰ ν’ ἀποσπάσει τὸ βρέφος ἀπ’ τὴ μητέρα του, ἐνῶ ὕψωνε τὸ σπαθί του μὲ τὸ ἄλλο. Μὰ τὴ στιγμὴ ἐκείνη ἀκριβῶς τὸ βρέφος ἄνοιξε τὰ μάτια του, τὰ ἔστρεψε ὁλόισια πάνω του. Ὁ στρατιώτης ἔνοιωσε νὰ συνταράζεται ὁλόκληρος. Ξαφνικὸς ἀνεξήγητος τρόμος παρέλυσε τὰ μέλη του. Τὸ βλέμμα ἐκεῖνο φαινόταν νὰ εἰσορμᾶ μέσα του «ἐν στύλῳ πυρὸς καὶ νεφέλης», σὰν νὰ ξεχυνόταν ἀπ’ τὴν καρδιὰ ἑνὸς νέφους γεμάτου φωτιά. Φοβερὸ καὶ συνάμα μεγαλειῶδες μυστήριο ξετυλιγόταν μπροστά του. Ἄκουσε στὰ κατάβαθά του, χωρὶς νὰ μιλήσει κανένας, μιὰ φωνὴ σὰν βροντή:

-  Κοπιάζεις ἄδικα! Δὲν ἦρθε ἀκόμα ἡ ὥρα μου. «Ὁ καιρὸς ὁ ἐμὸς οὔπω πάρεστι».

Στάθηκε ἀδύνατο νὰ ἀντέξει τὸ βλέμμα τοῦ βρέφους. Τρέμοντας ὁλόκληρος, ράκος ἐλεεινό, πανικόβλητος, βγῆκε τρικλίζοντας μὲ μεγάλη προσπάθεια γιὰ νὰ βρεῖ τὸν σύντροφό του. Ἡ φτωχειὰ γυναίκα ἔμεινε κατάπληκτη. Ποιὰ ἦταν ἡ νεαρὴ αὐτὴ κόρη καὶ τὸ παράξενο βρέφος ποὺ γαλακτοτροφοῦσε; Τί ἀνεξήγητα μυστήρια ἔκρυβε ἡ νύχτα ἐκείνη; Κατάλαβε πὼς ἕνας κόσμος διαφορετικὸς εἶχε εἰσβάλει ξαφνικὰ στὸν κόσμο ποὺ ἤξερε, τὸν μίζερο, τὸν ταλαιπωρημένο.

…Ἔφερε ξανὰ τὴ συνοδία ἀπὸ τὸν στάβλο στὸ καλύβι της. Μὰ εὐθὺς ὡς ἔβαλε τὸ πόδι της στὸ κατώφλι του, ἦταν αὐτὴ ποὺ τώρα τράνταξε τὴ νύχτα μὲ τὴν κραυγή της τὴ σπαραχτικὴ καὶ μόνο ποὺ δὲν σωριάστηκε λιπόθυμη. Τὸ βρέφος της, ὁ γιός της ὁ μονογενής, στὸ ἀθῶο του αἷμα βουτηγμένος, κειτόταν μπρός της ἄψυχος, νεκρὸς ἀπ’ τὸ σπαθὶ τοῦ δεύτερου στρατιώτη.

Γιὰ μιὰ στιγμὴ ἔχασε τὸν κόσμο της. Ἡ ζωή της ἄδειασε ξαφνικά. Γιατί νὰ τῆς συμβεῖ καὶ αὐτό; Λίγες συμφορὲς τὴ βρῆκαν μέχρι τότε; Τί τῆς ἔμενε πλέον γιὰ νὰ κρατηθεῖ ἀκόμα στὴ ζωὴ αὐτή; Καὶ δὲν θὰ μποροῦσε τὸ παράξενο ἐκεῖνο βρέφος νὰ σώσει καὶ τὸ δικό της παιδί, ὅπως ἔσωσε τὸν ἑαυτό του ἀπ’ τὸ σπαθὶ τοῦ στρατιώτη; Γιὰ χάρη του δὲν σφάχτηκαν ἄλλωστε τόσα παιδιά, μαζὶ καὶ τὸ δικό της; Γιατί δὲν ἔκαμε κάτι; Ἔβγαζαν ἐπιτέλους κάποιο νόημα ὅλα αὐτά;

Ἔσταξε αἷμα, σπάραξε, χίλια κομμάτια ἔγινε ἡ καρδιά της.

-  Θέ μου, γιατί;… ἀνέβηκε ὁ λυγμός, χωρὶς ὀργή, ἀλλὰ πνιγμένος στὸ παράπονο, τὴν ἀπορία καὶ τὸν πόνο.

Στράφηκε πρὸς τὸ βρέφος μὲ τὸ νεκρό παιδί της ἀγκαλιά. Τὰ μάτια της κλαμένα γύρεψαν τὴν ἀπάντηση. Μὰ ναί! Τὸ βρέφος εἶχε κιόλας στραμμένο πάνω της τὸ βλέμμα του. Τὴν ἀγκάλιαζε ὁλόκληρη, ἔριχνε φέγγος ἱλαρὸ στὴ σκοτεινιά της. Ἔνοιωσε παρευθὺς νὰ θέλγεται ἀνεξήγητα ἀπὸ τὸ βλέμμα ἐκεῖνο καὶ τὴν καρδιά της ἀπροσδόκητα νὰ ἀλαφρώνει. Τὴν ψυχή της νὰ γεμίζει γαλήνη. Τὸ βρέφος ἔπαιρνε τὸν πόνο ἀπὸ μέσα της. Τραβοῦσε τὴ ματιά της μὲς στὸ βλέμμα του. Καὶ μέσα ἐκεῖ τὰ μάτια της ἀντίκρυσαν εὐθὺς ἕναν καινούργιο κόσμο, μυστικό, μὲ τέτοια γοητεία κι ὀμορφιά, ποὺ ὣς τότε δὲν ξανασυνάντησε στὴ γῆ. Τὸ βρέφος τὴν καλοῦσε μυστικὰ νὰ δεῖ «τὰ μὴ βλεπόμενα», ὄχι τὰ πρόσκαιρα, μὰ τὰ αἰώνια.

Τὰ πάντα βρίσκονταν ἐκεῖ, στὸ βλέμμα ἐκεῖνο μέσα. Ὁ οὐρανός, ἡ θάλασσα, ἡ γῆ «καὶ πάντα τὰ ἐν αὐτοῖς». Ὅσα εἶχαν συμβεῖ ἀπ’ ἀρ­χῆς, ἀπὸ κτίσεως κόσμου. Ὅσα τὴν ὥρα ἐκείνη γίνονταν. Ὅσα ἦταν μελλούμενο νὰ ’ρθοῦν. Καὶ ἦταν ὅλα ἀληθινά, καινούργια, ὄμορφα, μιὰ νέα πλάση. Καὶ ζοῦσαν ὅλοι ἐκεῖ πραγματικά. Ἀνεξάντλητο πέλαγος ἡ ἀγάπη ἀναπηδοῦσε ἀπ’ τὸ βλέμμα τοῦ βρέφους καὶ πλημμύριζε τὰ πάντα. Ἔβλεπε ἐκεῖ τὸν ἄντρα της. Ἐκεῖ καὶ τὰ παιδιά της ποὺ εἶχαν χαθεῖ ἀγέννητα. Ἐκεῖ καὶ τὸ βρέφος της, ποὺ τὸ νεκρό του σῶμα ἔσφιγγε ἀκόμα πάνω της. Ἐκεῖ καὶ ὅσα βρέφη θερίστηκαν τὴ νύχτα ἐκείνη ἄωρα, γιὰ χάρη τοῦ βρέφους ἐκείνου τοῦ μοναδικοῦ, ποὺ ἦταν μπροστά της. Ὅλα ἐκεῖ χαρούμενα, εὐτυχισμένα ζωντανά. Μὰ ἦταν καὶ ἡ ἴδια ἐκεῖ. Παρέα μὲ τοὺς ἀγαπημένους της, μιὰ ἀγκαλιὰ ἀτέλειωτη μαζί τους.

Τὰ μάτια τῆς γυναίκας ἄνοιξαν, ἔβλεπε πιὰ τὰ πράγματα σὲ βάθος, «τὴν φύσιν τῶν ὄντων» ἀτένιζε καθαρά. Τί ὑπέροχο, νὰ εἶναι κι αὐτὴ μέσα στὸ βλέμμα ἐκεῖνο! Ὅσα ἤθελε, βρισκόντουσαν ὅλα μέσα ἐκεῖ. Εἶδε πὼς τὸ νὰ ζεῖ κανεὶς ἐδῶ στὴ γῆ ἢ νὰ πεθαίνει, δὲν εἶχε τὴ μεγάλη σημασία ποὺ νόμιζε. Ἀλλοῦ ἦταν ἡ οὐσία, τὸ ὄντως πρωταρχικό: Ν’ ἀποτελοῦν ὅλοι παντοτινὰ μέρος τοῦ κόσμου ἐκείνου, αἰώνια «ἐν χειρὶ Θεοῦ» νὰ ζοῦν εἰρηνικά. Σ’ αὐτὸ τὸ βλέμμα ἔλαμπε ὁ κόσμος τοῦ Θεοῦ, ἀσύλληπτα διαφορετικὸς ἀπὸ τὴν κόλαση τοῦ κόσμου τῶν ἀνθρώπων!

Στὸ βρέφος ἀναγνώρισε τὸν Κύριο καὶ Θεό της. Μπροστά της εἶδε τὴ μητέρα τοῦ Θεοῦ, τὴν προφητευμένη μοναδικὴ παρθενομήτορα. Τὴν ὥρα αὐτὴ γινόταν μέτοχος μεγάλων, ἀκαταλήπτων μυστηρίων. Πόσο μετάνοιωσε ποὺ στιγμιαῖα ἄφησε ν’ ἀναταράξουν τὴν καρδιά της τά, ἔστω, δίκαια παράπονά της! Μικρές, ἀσήμαντες τῆς φάνηκαν οἱ βραχυπρόθεσμες ἐδῶ ἐπιδιώξεις της, μπρὸς στὶς ἀπίστευτες προοπτικὲς ἀπέραντης ζωῆς ποὺ ἀνοίχτηκαν μπροστά της. Αὐτὸ λοιπὸν καὶ μόνο ἄξιζε, ποτὲ νὰ μὴ χαθεῖ ἀπὸ τὸ βλέμμα αὐτοῦ τοῦ βρέφους. Μὴν πάψει νὰ τὴ βλέπει ὁ Θεός.

Ἡ ἀλλαγὴ μέσα της ἦρθε σαρωτική. Ἔγειρε τὸ κεφάλι ταπεινά. Μὲ συντριβὴ προσκύνησε «μυστήριον ξένον καὶ παράδοξον».

-  Συχώρεσέ με, Κύριε! ψιθύρισε. Πῶς καταδέχτηκες νὰ δῶ ἐγώ, τόσο μικρή, τὸ μεγαλεῖο σου; Ποτὲ δὲν ἤμουν καὶ δὲν θά ’μαι ἄξια, «ἵνα μου ὑπὸ τὴν στέγην εἰσέλθῃς». Πῶς μοῦ ἔγινε τέτοια τιμή, νὰ ’ρθεῖ ὁ Κύριός μου καὶ «ἡ μήτηρ τοῦ Κυρίου μου πρός με»; Καὶ πῶς ξενίζω τώρα στὸ καλύβι μου ἐγὼ «τὸν ἐκ βρέφους ὡς ξένον ξενωθέντα ἐν κόσμῳ» Θεό;

Γαληνεμένη ὣς τὰ κατάβαθά της, αὐτοπαραδομένη ἐντελῶς στὸ θεῖο θέλημα, σηκώθηκε. Μὰ τότε, σὰν νὰ τέλειωσε μ’ αὐτήν, τὸ βρέφος ἔριξε τὸ βλέμμα του πάνω στὰ σφαλισμένα βλέφαρα τοῦ ἄψυχου παιδιοῦ της. Ἐκεῖνα ἀμέσως ἄνοιξαν. Τὸ μικρὸ σωματάκι του σκίρτησε ζωηρά, σὰν νὰ ξυπνοῦσε ἀπὸ τὸν ὕπνο, ζωντάνεψε. Τὰ δυὸ βρέφη, ὅπως καὶ νωρίτερα, κοιτάχτηκαν μεταξύ τους καὶ χαμογέλασαν πάλι. Ἕνα ἀσύλληπτο κύμα χαρᾶς διαπέρασε τὴν καρδιὰ τῆς γυναίκας, φούσκωσαν εὐγνωμοσύνη τὰ στήθη της. Τὴ στιγμὴ ποὺ ἔπαψε νὰ ζητάει ὁτιδήποτε, τῆς δόθηκαν τὰ πάντα ξανά.

-  Ὤ, Κύριε!... κατάφερε μονάχα νὰ ψελλίσει καὶ ξανάπεσε στὰ γόνατα, ἀγκαλιάζοντας, φιλώντας καὶ βρέχοντας μὲ ποταμοὺς δακρύων τὰ πόδια τῆς ταπεινῆς κόρης, ποὺ βάσταζε πάνω της βρέφος τὸν Ὕψιστο.

Ὁ ποταμὸς εὐλογίας καὶ ζωῆς ποὺ πήγαζε ἀπὸ τὸ βλέμμα τοῦ βρέφους, ἀπὸ τὸν κόσμο τοῦ Θεοῦ, συνεπῆρε τὰ πάντα. Πλημμύρισε τὸ μικρό της φτωχικό, παράδεισο τό ’κανε, παλάτι ὁλόφωτο, γαλάζιο οὐρανό…

…Ἡ μικρὴ συνοδία ἑτοιμάστηκε γιὰ ἀναχώρηση. Ἡ γυναίκα ἀνάσυρε ἀπ’ τὸ σεντούκι της τὸ μοναδικὸ πολύτιμο ροῦχο ποὺ εἶχε, ἀκριβὸ δῶρο-ἐνθύμιο τοῦ ἄντρα της. Ἕνα ἀφόρετο μαφόριο. Τὸ ἔριξε στοργικὰ στὸ κεφάλι καὶ τοὺς ὤμους τῆς νεαρῆς μητέρας. Νὰ τὴν προστατεύει ἀπ’ τὴ νυχτερινὴ παγωνιά. Τὸ πέρασε μπροστά της σταυρωτὰ καὶ τὸ ξανάριξε πίσω, ἀφήνοντάς το νὰ πέσει πλούσιο στὸ παρθενικό της κορμί. Τυλιγμένη στὸ βαθὺ κόκκινο βασιλικό του χρῶμα ἡ κόρη, ὁλοφώτεινη «ἔσωθεν, πεποικιλμένη» ἀπ’ ἔξω μὲ τὰ χρυσά του κρόσσια, ἔπεμπε ἀχτινοβόλα ὀμορφιά, ἀληθινὰ ἀγαπημένη «θυγάτηρ τοῦ Βασιλέως».

Τότε «ἠσπάσαντο ἀλλήλας αἱ μητέρες», φίλησαν ἡ μιὰ τὴν ἄλλη τρυφερὰ καὶ χωρίστηκαν. Στὴν ἄκρη τῆς αὐλῆς, σὰν νὰ μὴν εἶχε τίποτε συμβεῖ, τὸ ταπεινὸ ὀνάριο περίμενε ἥσυχο. Μὲ τὴ βοήθεια τοῦ γηραιοῦ πρεσβύτη ἡ κόρη ἀνέβηκε στὴ ράχη του, πάντα κρατώντας ἀγκαλιὰ τὸ βρέφος της, μὲς στὴ δική του γῆ κατατρεγμένο προσφυγόπουλο. Ἡ ἱερὴ συνοδία ξεκίνησε σιωπηλά…

Καὶ ὅσο ξεμάκραιναν οἱ τρεῖς μὲς στὴ νυχτιά, τοὺς ἔβλεπε ἡ καλότυχη φτωχειὰ σὲ οὐράνιο φῶς, …ποὺ τό ’χαν βλογημένη συντροφιά, …ἔδιωχνε κύκλο τὸ βαθὺ σκοτάδι γύρω τους, …τὰ βήματά τους φώτιζε ἁπαλά… Μὰ ὣς νὰ χαθοῦν ἀπ’ τὴ ματιά της ἐντελῶς, …ἦρθε καὶ φώλιασε τὸ φῶς μὲς στὴν καρδιά της…

Τί νύχτα ἀπόψε, Θέ μου, καὶ τούτη!...

Χριστούγεννα 2015 

Ἀντιύλη Ἱ. Ν. Ἁγ. Βασιλείου, 481 00  Πρέβεζα Τηλ. 26820-23075/25861/6980-898.504 e-mail: antiyli.gr@gmail.com

ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ