Απίστευτο!!!
ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑΤρίτη 30 Ιανουαρίου 2018
ΟΙ ΚΟΙΝΕΣ ΠΡΟΣΕΥΧΕΣ ΤΩΝ ΠΙΣΤΩΝ (Ομιλία του π. Θεοδώρου στη Σχολη Γονέων - 29/1/18)
Πρόκειται για την ανάλυση της ευχής του Γ΄Αντιφώνου της Θ.Λειτουργίας του Ι. Χρυσοστόμου.
Η ομιλία είναι ενδιαφέρουσα και σας προτρέπουμε να την ακούσετε.
Δευτέρα 29 Ιανουαρίου 2018
Πώς κατασκευάσθηκε το τεχνητό «Μακεδονικό» έθνος
Γράφει ο Κωνσταντίνος Χολέβας.Πολιτικός Επιστήμων.
Ιούλιος 1903. Οι οπαδοί της Μεγάλης Βουλγαρίας και του ρωσόφιλου Πανσλαβισμού έχουν δημιουργήσει την σχισματική Εξαρχία, δηλαδή μία εκκλησιαστική οντότητα την οποία δεν αναγνωρίζει το Οικουμενικό Πατριαρχείο, και τον πολιτικό της βραχίονα, το ΒΜΡΟ. Στα ελληνικά μεταφράζεται ΕΜΕΟ και σημαίνει Εσωτερική Μακεδονική Επαναστατική Οργάνωση. Επεδίωκαν να πείσουν δια της βίας- και με τις ένοπλες ομάδες των κομιτατζήδων- τους Ελληνικούς πληθυσμούς της Μακεδονίας ώστε να δηλώσουν Βούλγαροι και Εξαρχικοί. Προκαλούν επεισόδια κατά των Οθωμανών, οι οποίοι ακόμη κατέχουν τη Μακεδονία. Στις 20 Ιουλίου, την ημέρα του Προφήτη Ηλία (Ίλι-ντεν στα βουλγαρικά), ξηλώνουν μερικές σιδηροδρομικές γραμμές και λίγους τηλεγραφικούς στύλους. Οι Οθωμανοί στρατιώτες για αντίποινα καίνε τρεις κωμοπόλεις με Βλαχόφωνο ελληνικό πληθυσμό: Το Κρούσοβο, το Νυμφαίο και την Κλεισούρα.
Οι Πρόξενοι των Μεγάλων Δυνάμεων από τη Θεσσαλονίκη μεταδίδουν τα γεγονότα στις πρωτεύουσές τους. Τα κείμενα υπάρχουν. Μιλούν για μία διαμάχη Ελλήνων και Βουλγάρων σε τουρκοκρατούμενη περιοχή. Πουθενά δεν γίνεται αναφορά σε «μακεδονικό» έθνος.
Ας διαβάσουμε και τις Οθωμανικές απογραφές για τον πληθυσμό της Μακεδονίας, όπως π.χ. αυτή του Χιλμί Πασά το 1904. Καταγράφει Τούρκους, Έλληνες, Εβραίους, Βουλγάρους, λίγους Ρουμανίζοντες, αλλά πουθενά δεν βρίσκει ξεχωριστό «μακεδονικό» έθνος.
1918. Μετά την ήττα της Οθωμανικής και της Αυστριακής αυτοκρατορίας στον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο δημιουργείται ένα νέο κράτος στα Βαλκάνια, η γνωστή μας Γιουγκοσλαβία με τον αρχικό τίτλο: Βασίλειο των Σέρβων, Κροατών και Σλοβένων. Πουθενά δεν γίνεται αναφορά σε «Μακεδόνες» ως έθνος. Η περιοχή Σκοπίων αποκαλείται Νότια Σερβία και αργότερα Βάρνταρσκα Μπανοβίνα, δηλαδή επαρχία του ποταμού Αξιού.
Δεκαετίες του 1920 και του 1930. Υπό την πίεση του Βουλγαρικού Κομμουνιστικού Κόμματος, που επεδίωκε τον βουλγαρικό έλεγχο στη Μακεδονία, η Κομμουνιστική Διεθνής επιβάλλει σε όλα τα κομμουνιστικά κόμματα των Βαλκανίων να αναγνωρίσουν «μακεδονικό» έθνος και να ζητήσουν την απόσχιση της Μακεδονίας και της Θράκης από την Ελλάδα. Η ηγεσία του ελληνικού κομμουνιστικού κινήματος ακολούθησε τότε αυτήν την αυτοκαταστροφική γραμμή. Μετά το 1949 πολλοί αυτοαποκαλούμενοι «Σλαβομακεδόνες» αντάρτες του ΔΣΕ βρέθηκαν ως πολιτικοί πρόσφυγες στα Σκόπια.
Αύγουστος 1944. Στο μοναστήρι του Προχόρ Πιτσίνσκι ο ηγέτης των αριστερών Παρτιζάνων (αντιστασιακών) της Γιουγκοσλαβίας, ο Κροάτης Τίτο, αποφασίζει την ίδρυση της Λαϊκής (μετέπειτα Σοσιαλιστικής) Δημοκρατίας της «Μακεδονίας» μέσα στα όρια της νέας κομμουνιστικής Γιουγκοσλαβίας. Σκέφθηκε πονηρά ότι με αυτό το όνομα θα διεκδικεί εδάφη και «μειονότητες» από την Ελλάδα και τη Βουλγαρία. Η επίσημη γραμμή του Τίτο είναι ότι η «Μακεδονία» του Βαρδάρη με έδρα τα Σκόπια, πρέπει να απελευθερώσει τη Μακεδονία του Αιγαίου από την Ελλάδα και τη Μακεδονία του Πιρίν από τη Βουλγαρία.
Με την εγκαθίδρυση του μονοκομματικού καταπιεστικού καθεστώτος του Τίτο αρχίζει η βιαία μακεδονοποίηση του πληθυσμού. Οι κάτοικοι της περιοχής Σκοπίων μέχρι τότε δήλωναν Βούλγαροι,, Έλληνες, Σέρβοι και Αλβανοί. Τούς Αλβανούς (ίσως λόγω μουσουλμανικής θρησκείας) δεν επέτυχαν να τούς εντάξουν στο τεχνητό έθνος. Όμως οι Χριστιανικές εθνότητες υπέστησαν πλύση εγκεφάλου, φυλακίσεις, απειλές και βασανιστήρια και τελικά αναγκάσθηκαν να υπογράψουν ότι είναι «Μακεδόνες». Πολλοί εξαναγκάσθηκαν μάλιστα να αλλάξουν και τα επώνυμά τους προσθέτοντας την κατάληξη –σκι για να αποκηρύξουν την ελληνική ή βουλγαρική τους ταυτότητα. Π.χ. ο Ναούμοφ έγινε Ναουμόφσκι, ο Αποστόλου έγινε Αποστολόφσκι κλπ. Χιλιάδες Ελλήνων Σαρακατσάνων φυλακίσθηκαν ή εκδιώχθηκαν και τα κοπάδια τους δημεύθηκαν.
Το ολοκληρωτικό καθεστώς έβαλε σε κίνηση την προπαγανδιστική μηχανή και μέσα σε μία γενιά αλλοιώθηκαν οι συνειδήσεις. Με εντολή του Τίτο κατασκευάσθηκε «Μακεδονική» Ακαδημία Επιστημών, «Μακεδονική» γλώσσα με ανάμιξη βουλγαρικών και σερβικών στοιχείων, «Μακεδονική» Ιστορία για να κατακλυσθούν οι βιβλιοθήκες ανά τον κόσμο και… «Μακεδονική» Εκκλησία. Μάλιστα! Πρώτη φορά στην ιστορία είδαμε ένα άθεο κομμουνιστή να ιδρύει …Εκκλησία.
Το 1958 ο Τίτο υποχρέωσε τρεις Ορθοδόξους Επισκόπους από την περιοχή Σκοπίων να αποσχισθούν αντικανονικώς από το Πατριαρχείο Σερβίας. Το 1967 πάλι ο Τίτο τούς ώθησε να ανακηρύξουν την Αυτοκεφαλία τους με τον τίτλο «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία». Ούτε το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ούτε η Εκκλησία της Ελλάδος, ούτε οποιαδήποτε άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία τούς ανεγνώρισε. Προ μιάς δεκαετίας μία ομάδα μετριοπαθών Σκοπιανών επανήλθε υπό το Πατριαρχείο Σερβίας και ακολουθεί σήμερα τον Αρχιεπίσκοπο Αχρίδος και Μητροπολίτη Σκοπίων Ιωάννη. Όσοι Επίσκοποι παραμένουν δέσμιοι του «μακεδονισμού» και στηρίζονται από το κράτος αποφάσισαν τον Νοέμβριο του 2017 να ζητήσουν προστασία από τη Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία.
Το 1958 ο Τίτο υποχρέωσε τρεις Ορθοδόξους Επισκόπους από την περιοχή Σκοπίων να αποσχισθούν αντικανονικώς από το Πατριαρχείο Σερβίας. Το 1967 πάλι ο Τίτο τούς ώθησε να ανακηρύξουν την Αυτοκεφαλία τους με τον τίτλο «Μακεδονική Ορθόδοξη Εκκλησία». Ούτε το Οικουμενικό Πατριαρχείο, ούτε η Εκκλησία της Ελλάδος, ούτε οποιαδήποτε άλλη Ορθόδοξη Εκκλησία τούς ανεγνώρισε. Προ μιάς δεκαετίας μία ομάδα μετριοπαθών Σκοπιανών επανήλθε υπό το Πατριαρχείο Σερβίας και ακολουθεί σήμερα τον Αρχιεπίσκοπο Αχρίδος και Μητροπολίτη Σκοπίων Ιωάννη. Όσοι Επίσκοποι παραμένουν δέσμιοι του «μακεδονισμού» και στηρίζονται από το κράτος αποφάσισαν τον Νοέμβριο του 2017 να ζητήσουν προστασία από τη Βουλγαρική Ορθόδοξη Εκκλησία.
Το 1991, με τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, το τεχνητό έθνος επεδίωξε τη διεθνή καθιέρωση και αναγνώριση μέσω του ονόματος του νέου κράτους. Ο Ελληνισμός ορθώς αντέδρασε και συνεχίζει να αντιδρά. Ήδη σήμερα το ψευδομακεδονικό ιδεολόγημα παρουσιάζει ρωγμές. Ο πρώην Πρωθυπουργός των Σκοπίων Λιούπτσο Γκεοργκίεφσκι έχει δηλώσει ότι αισθάνεται Βούλγαρος. Δεκάδες χιλιάδες Σκοπιανών πολιτών έχουν αποκτήσει βουλγαρική υπηκοότητα. Αν γίνει αντικειμενική απογραφή υπό την αιγίδα του ΟΗΕ ή της Ευρ. Ενώσεως θα ανακαλύψουμε και αρκετούς Έλληνες (κυρίως βλαχόφωνους), οι οποίοι ζουν ακόμη καταπιεσμένοι και φοβούνται να εκδηλωθούν. Ο πρώην Πρόεδρος των Σκοπίων Κίρο Γκλιγκόροφ το 1993 έκανε λόγο για 100.000 Έλληνες στο κράτος του επί συνολικού πληθυσμού 2.200.000. Και ας μην λησμονούμε ότι το 25% – 30% του πληθυσμού είναι Αλβανοί, οι οποίοι διεκδικούν καθεστώς ισότιμης και συγκυβερνώσης εθνότητας. Στο πίσω μέρος του μυαλού τους ίσως έχουν την ιδέα της απόσχισης ή της μετατροπής του κράτους σε Ομοσπονδιακό με καντόνια.
Δεν πρέπει σήμερα, όταν έχουν πλέον καταρρεύσει τα κομμουνιστικά καθεστώτα, να νομιμοποιήσουμε με την υπογραφή μας το τεχνητό «μακεδονικό» έθνος που κατασκεύασε ο Τίτο. Γι’ αυτό θα πρέπει με κάθε τρόπο να αποφύγουμε την παραχώρηση του όρου Μακεδονία στην ονομασία του γειτονικού μας κράτους.
Πραγματοποιήθηκε στο Βόλο ένα ενδιαφέρον σεμινάριο για την «Εκπαίδευση Εκπαιδευτών και Εθελοντών για την Εκπαίδευση στις φυλακές»
Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκαν οι εργασίες του Σεμιναρίου «Εκπαίδευση Εκπαιδευτών και Εθελοντών για την Εκπαίδευση στις φυλακές», την Κυριακή 28-1-18, στο Κτήριο Παπαστράτος, στην παραλία του Βόλου. Το πρόγραμμα διοργανώθηκε από το «Δίκτυο Γεώργιος Ζουγανέλης», που δραστηριοποιείται στην Αθήνα στα Καταστήματα Κράτησης, σε συνεργασία με τα τρία Παιδαγωγικά Τμήματα του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, και προσκλήθηκαν όσοι εμπλέκονται με τη διακονία των Κρατουμένων, όπως ο «Ε», Εκπαιδευτικοί των σχολείων των φυλακών, Κοινωνικοί λειτουργοί, Εθελοντές, Προπτυχιακοί και Μεταπτυχιακοί φοιτητές. Σκοπός, η επιμόρφωση πάνω σε δράσεις και προγράμματα που αφορούν ευάλωτες κοινωνικές ομάδες, και η ανταλλαγή γόνιμων προβληματισμών με στόχο την αναβάθμιση των γνώσεων και των ικανοτήτων σε θέματα Εθελοντισμού. Αν και στη χώρα μας έχουν γίνει πολύ σημαντικά βήματα στην εκπαίδευση των κρατουμένων, ωστόσο θα πρέπει να βελτιωθούν οι όροι και προϋποθέσεις που θα λαμβάνουν υπόψη τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, τις ανάγκες και τις προσδοκίες των κρατούμενων μαθητών. Οι παρεμβάσεις αυτές μπορούν να οδηγήσουν στην αποκατάσταση της αυτοεκτίμησης των εγκλείστων, την αποδοχή της πραγματικότητάς τους, την αποφυγή της υποτροπής και τον ορθό επαναπροσδιορισμό των σχέσεών τους με την κοινωνία. Η θεματολογία ήταν αρκετά πυκνή και οι συμμετέχοντες ανταποκρίθηκαν με ενθουσιασμό στη συζήτηση και τις ασκήσεις των εργαστηρίων πάνω σε πραγματικά περιστατικά εντός των φυλακών. Το σεμινάριο ολοκληρώθηκε με την τέλεση τρισαγίου από τον π. Θεόδωρο Μπατάκα, Πρόεδρο του Δ.Σ. του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" στη μνήμη του εμπνευστή αυτής της σπουδαίας εθελοντικής προσπάθειας Γεωργίου Ζουγανέλη, ενός φωτισμένου δασκάλου, Διευθυντή του σχολείου στις φυλακές Κορυδαλλού. Το Ιεραποστολικό Κέντρο Αλμυρού «Άγιος Αθανάσιος ο Αθωνίτης» και ο π. Χρήστος Μπούντης ανέλαβαν το κέρασμα των συμμετεχόντων, και, μάλιστα, με χειροποίητα εδέσματα που παρασκεύασαν οι εθελόντριές τους. Οι διοργανωτές υποσχέθηκαν την επανάληψη αντιστοίχων δράσεων εν ευθέτω χρόνω. Την Ιερά Μητρόπολη Δημητριάδος και τον "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ" εκπροσώπησε η κ. Μαριάνθη Γάκη, Φιλόλογος και μέλος του Δ.Σ. του "Ε".
Εκ τοΥ γραφείου του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ"
Τό ψέμα τῆς νέας ἐποχῆς
Ο Γέρων Χριστόδουλος, ηγούμενος της Ι.Μονής Καρακάλου
ΤΟ ΨΕΜΑ ΤΗΣ ΝΕΑΣ ΕΠΟΧΗΣ
Γεννηθήκαμε σέ μιά ἐποχή ἀναμετρήσεων. Μιά ἐποχή πού μοιάζει βέβαια μέ ἄλλες, ὅμως ἔχει τήν δική της ξεχωριστή σφραγίδα, ἀφοῦ ἡ ἱστορία δέν ἐπαναλαμβάνεται. Ἕνα χαρακτηριστικό τῆς ἐποχῆς αὐτῆς εἶναι ἡ ἐκπληκτική καί ταχύτατη διάχυση τοῦ κακοῦ, ἡ παρουσία του σέ συνεχῶς ἐναλλασσόμενες μορφές. Αὐτός πού μπορεῖ νά δεῖ, θλίβεται βλέποντας νά ἐνεργεῖται σέ ἕνα κόσμο κόσμημα τό μυστήριο τῆς ἀνομίας (Β΄ Θεσ. 2,7).
Εἴμαστε μακριά ἀπό τά χρόνια τῆς σχετικῆς ἀθωότητας, ὅπου ἁπλά ὁ λύκος παραμόνευε νά ξεμοναχιάσει τά πρόβατα. Ὁ λύκος πλέον ἔχει μεταμφιεσθεῖ σέ βοσκό καί παριστάνει ὅτι τά φυλάει. Ἔχει φορέσει τό προσωπεῖο τῆς κυβέρνησης, τοῦ προέδρου, τοῦ παγκόσμιου ὀργανισμοῦ, καί καταχρᾶται τήν συμπυκνωμένη ἐξουσία πού βρίσκεται στά χέρια του. Οἱ φαινομενικά ἰσχυροί παρουσιάζονται στό προσκήνιο σάν σωτῆρες μέ εὐαισθησίες καί φιλότιμοι ἐργάτες τοῦ συλλογικοῦ συμφέροντος, στήν πραγματικότητα ὅμως δέν εἶναι παρά μία καλλωπισμένη βιτρίνα, πού ὑπηρετεῖ τούς σκοπούς μιᾶς παγκόσμιας ἐλίτ. Ἡ τελευταία ἀποτελεῖται ὄχι ἀπό ἁπλῶς “ἄφρονες πλουσίους”—κεφαλαιοκράτες, πού ἀρέσκονται νά ἐπιδεικνύουν τόν πλοῦτο τους, ἀλλά ἀπό τούς οἰκονομικά πανίσχυρους, οἱ ὁποῖοι φροντίζουν νά μένουν στήν ἀφάνεια.
Αὐτή ἡ μικρή ὁμάδα πού ἐξουσιάζει ἀπό τά παρασκήνια, χρωματίζεται ἀπό μεταφυσικές ἀρχές πού ἀνάγονται στόν ἀποκρυφισμό καί τόν γνωστικισμό. Σέ αὐτά βασίζεται καί ἡ φιλοσοφία τῆς “νέας τάξης” πραγμάτων. Τό πνεῦμα τῆς νέας ἐποχῆς χρησιμοποιεῖ τόν ζωδιακό διαχωρισμό τῆς ἱστορίας. Μιλᾶ γιά τό χρονολογικό τέλος τῆς ἐποχῆς τοῦ ἰχθύος καί τήν ἀρχή τῆς ἐποχῆς τοῦ ὑδροχόου. Ὁ ἰχθύς εἶναι σύμβολο τοῦ Χριστοῦ, γι’ αὐτό καί κατ’ αὐτούς ἡ ἔλευση τῆς νέας ἐποχῆς θά σημάνει καί τό τέλος τοῦ Χριστιανισμοῦ. Σκοπίμως παρερμηνεύεται ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ, ὅτι θά εἶναι μαζί μας μέχρι τό τέλος τοῦ αἰῶνος, ἐφόσον μεταφράζουν τόν ἀναφερόμενο αἰῶνα σάν μιά ἱστορική περίοδο πού ἀναγκαστικά θά τελειώσει. Αὐτό φυσικά δέν ἀληθεύει, ἀφοῦ ὁ Χριστός μέ τόν ὄρο αἰῶνας ἐννοεῖ τό διάστημα τῆς ἱστορίας ἕως τήν Δευτέρα Παρουσία. Σύμφωνα μέ τούς ὀπαδούς τῆς νέας τάξης, ὅπως στήν ἐποχή τοῦ Ἰχθύος ἡ κυρίαρχη φιγούρα τοῦ Χριστοῦ ἔπαιξε καταλυτικό ρόλο στήν πορεία τοῦ ἀνθρώπου, ἔτσι καί στήν ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου ἀναμένεται ἕνας ἡγέτης παγκοσμίου ἐμβελείας, ὁ ὁποῖος θά μυήσει τήν ἀνθρωπότητα μέ μαγικό τρόπο σέ πιό προηγμένο ἐπίπεδο συνειδητότητας. Ὁ Χριστός ὑποβιβάζεται σέ μύστη, ἀνάμεσα σέ πολλούς ἄλλους, καί τό περιεχόμενο τῶν Γραφῶν θεωρεῖται τροχοπέδη γιά τήν πνευματική ὠρίμανση τοῦ ἀνθρώπου. Κατά τούς ἰσχυρισμούς τῆς νέας τάξης, ἀπό ἐδῶ καί πέρα οἱ ἄνθρωποι πρέπει νά στραφοῦν πρός τόν νέο Μεσσία, ὁ ὁποῖος θά ἐπωμισθεῖ τήν καθοδήγηση τῆς ἀνθρωπότητας σέ μιά ἐποχή εἰρήνης, ἰσότητας καί ἀνώτερης φώτισης.
Οἱ θέσεις τῶν ἀποκρυφιστῶν αὐτῶν ἐρείδονται σέ μία βασική διαστρέβλωση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Στόν κῆπο τῆς Ἐδέμ, ὁ ὄφις δέν θεωρεῖται ὡς μία δόλια παρουσία πού μέσω τῆς πλάνης προκάλεσε τήν ἀπομάκρυνση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό, ἀλλά ὡς προμηθεϊκή φιγούρα, δηλαδή εὐεργέτης τοῦ ἀνθρώπου, ἐπειδή σέ αὐτόν τάχα ὀφείλεται ὁ ἐμπλουτισμός τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς μέ τό πνεῦμα. Τά λόγια τοῦ διαβόλου, ὡς μόνου φορέα τοῦ φωτός (Ἑωσφόρου), θεωροῦνται πέρα ὡς πέρα ἀληθινά, ἀφοῦ ὁ διάβολος κατέστησε ἱκανό τόν ἄνθρωπο νά διακρίνει ἀνάμεσα στό καλό καί τό κακό καί νά ὀρθωθεῖ ὡς ἴσος μπροστά στόν Θεό. Ἀποσπασμένος ἀπό τόν Θεό ἔχει πλέον αὐτογνωσία, συνείδηση τοῦ ἑαυτοῦ του ὡς ξεχωριστῆς ὀντότητας μέ ἐλευθερία βούλησης. Οἱ νοητικές του λειτουργίες φέρουν μέσα τους τό θεϊκό στοιχεῖο, ὅπου ἀνακαλύπτοντας το μπορεῖ ὁ ἴδιος νά γίνει Θεός.
Στόν πυρῆνα τῆς ἰδεολογίας τῆς νέας τάξης πραγμάτων βρίσκεται αὐτό ἀκριβῶς τό εὐαγγέλιο τοῦ ὄφεως, πού ἐνῶ ἐμπνέεται ἀπό μίσος πρός τόν Θεό καί τά ἔργα τοῦ Θεοῦ, παρουσιάζεται ὡς ἡ ἀπελευθέρωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό ἕναν θεό μοχθηρό.
Ἡ παγκοσμιοποίηση ὑποκρίνεται ἀνεκτικότητα στήν διαφορετικότητα. Στό πλαίσιο τῆς ἰδεολογίας ὅτι ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά γίνει θεός, χάνεται ἡ ταπείνωση καί ἡ ἐπαφή μέ τό θεῖο. Ἐν συνεχεία, ἡ ὑποταγή στά προσωπικά πάθη θεμελιώνεται ὡς κανόνας, μέ τό πρόσχημα ὅτι προάγει τήν ἀτομικότητα. Στήν οὐσία δέν εἶναι παρά μιά ἔμμεση προτροπή γιά τήν ἐφαρμογή τοῦ νόμου τῆς νέας τάξης.
Ἄν ἐξετάσουμε τά πράγματα ἀντικειμενικά, θά βρεθοῦμε μπροστά σέ μιά ἐντέχνως καλυμμένη ἀπέχθεια, μίσος καί βαθειά διάθεση γιά τήν κατάλυση τῆς Χριστιανικῆς ἀλήθειας. Ἕνα πλῆθος ἡγετῶν ἐπαναλαμβάνουν συνεχῶς τό ὅραμα μιᾶς ὑφηλίου ὑπό τήν ἐξουσία ἑνός παγκόσμιου κέντρου διακυβέρνησης μέ σημαία τήν ἑνότητα, πού θά καλλιεργήσει τήν ἀλληλοκατανόηση καί τόν σεβασμό μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, ὑπερβαίνοντας γεωγραφικά ἤ ψυχικά σύνορα. Ἀλλά αὐτό εἶναι ἁπλά τό δόλωμα γιά ὅσους στεροῦνται κριτικῆς σκέψης. Ἀφοῦ ὑπονομεύσουν τίς ἀξίες πού καθιστοῦν δυνατή τήν οὐσιαστική κοινωνία μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, καί ἀπομονώσουν κάθε ἄνθρωπο στό κάστρο τοῦ ἀτομικισμοῦ του, ὁδηγώντας τον ἔτσι σέ ἀπόγνωση καί ἀνασφάλεια, οἱ ἴδιοι οἱ ἄνθρωποι, κυριευμένοι ἀπό τό ἔνστικτο τῆς ἐπιβίωσης, θά ζητήσουν νά γίνουν πολτός στόν ἀναδευτῆρα τῆς παγκοσμιοποίησης.
Οἱ ἀρχιτέκτονες αὐτοῦ τοῦ συστήματος διακυβέρνησης ἐργάζονται ἀκατάπαυστα. Ἡ τακτική μέ τήν ὁποία προσπαθοῦν νά ἐπιτύχουν τήν ψυχολογική κατάρρευση τῶν ἀνθρώπων ἔχει σάν κέντρο της τόν φόβο. Ὅταν κάποιος βρίσκεται σέ καθεστώς φόβου, οἱ κινήσεις του εἶναι τυφλές καί προσπαθεῖ νά κρατηθεῖ ἀπό τό πρῶτο πράγμα πού θά τόν κάνει νά αἰσθανθεῖ ἀσφαλής. Αὐτό ἐκμεταλλεύονται οἱ κυβερνῶντες σκηνοθετώντας καταστροφικά γεγονότα. Αὐτονόητο εἶναι ὅτι δέν τούς ἐνδιαφέρει νά λύσουν τά ἤδη ὑφιστάμενα προβλήματα, ἀφοῦ συμβάλλουν στήν γενικότερη κοινωνική κατάρρευση. Ἄν προκύψουν ἀμφιβολίες ἤ δυσαρέσκεια γιά τήν πολιτική τους, ὁπλίζουν τό ψυχολογικό ὁπλοστάσιο τῶν μέσων μαζικῆς ἐνημέρωσης, γιά νά ἀφαιρέσουν τήν κριτική σκέψη τῶν ἀνθρώπων.
Τό κακό ἔχει ἐξαπολύσει μιά ἄνευ προηγουμένου ἐπίθεση κατά τοῦ Χριστοῦ ἀλλά καί κατά τοῦ ἀνθρώπου. Ἄν θεωροῦμε τούς ἑαυτούς μας πιστούς καί φιλάνθρωπους, πῶς μποροῦμε νά μένουμε ἀμέτοχοι; Καί ἄν ἀποφασίσουμε νά ἀντιταχθοῦμε στό κακό, πῶς θά μπορέσουμε νά τό ἐπιτύχουμε παρά μέ τήν δύναμη τοῦ Χριστοῦ; Μά ὁ Χριστός δέν ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς ἁπλή συναίνεση. Ζητάει ὑπέρβαση. Δέν ζητᾶ μισθωτούς ἐργάτες. Ζητᾶ ἐλεύθερους φίλους. Δέν ζητᾶ λίγο χῶρο στήν ψυχή μας, ἀλλά ὁλόκληρη τήν ψυχή μας. Δέν ζητᾶ νά κάνουμε ἐλιγμούς, γιά νά ἱκανοποιήσουμε καί Θεό καί ἀνθρώπους. Ζητᾶ νά εἴμαστε ἀνυποχώρητοι, ἄν οἱ ἄνθρωποι στέκονται ἐμπόδιο στήν ἀφιέρωσή μας σ’ Ἐκεῖνον. Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε τά πάντα, γι’ αὐτό καί μᾶς ζητᾶ τά πάντα.
Ἡ χριστιανική συνείδηση γνωρίζει ὅτι τά πάντα γίνονται ἐπειδή τά παραχωρεῖ ὁ Θεός. Καί τά παραχωρεῖ ἐπειδή γνωρίζει νά ἐξάγει ἀπό τό κακό ἀγαθό, δίνοντας μας τήν εὐκαιρία νά σφυρηλατηθοῦμε στήν δοκιμή, στήν ὑπομονή, στήν ἐλευθερία, στό μαρτυρικό φρόνημα, στήν καλλιέργεια τῆς ἀγάπης. Τά πάντα ἐνέχουν τήν θεϊκή σοφία καί ἀγάπη, πού παραμένει σέ μᾶς ἀνεξιχνίαστη.
Μποροῦμε νά κάνουμε ὁ καθένας τήν δική του ἐπανάσταση μέ μιά ὁμολογία τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ, ὄχι τόσο ἐξωτερικά, ἀλλά μέσα ἀπό οὐσιαστικό πνευματικό ἀγώνα. Ἡ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ δύναμη πού ἀνατρέπει κάθε ἀντίθεη δύναμη. Ἀπό τήν στιγμή πού καθένας μας μεταμορφώνεται ἐσωτερικά, αὐτόματα συμμεταβάλλεται καί ὁ κόσμος, ἐπειδή κάθε ἄνθρωπος εἶναιμέρος τοῦ κόσμου. Ἐξάλλου, δέν εἴμαστε ἐμεῖς πού θά κερδίσουμε τήν μάχη μέ τόν διάβολο, ἀλλά Ἐκεῖνος πού τό ἔχει κάνει ἤδη καί ἔχει τήν δύναμη νά ἀποκαταστήσει ὁλόκληρη τήν δημιουργία στήν θεϊκή δόξα. Ἐμεῖς δέν γνωρίζουμε νέα ἐποχή. Γνωρίζουμε τήν “καινή κτίση”, πού εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Ἄς γινόμαστε ἁπλοί καί ταπεινοί, ὥστε νά μᾶς φωτίζει μέ τήν ἄκτιστη Χάρη Του καί νά μᾶς καθιστᾶ “υἱούς φωτός καί ἡμέρας”.
Ἱερὰ Μονὴ Κουτλουμουσίου
http://koutloumous.com/el/757-Εἴμαστε μακριά ἀπό τά χρόνια τῆς σχετικῆς ἀθωότητας, ὅπου ἁπλά ὁ λύκος παραμόνευε νά ξεμοναχιάσει τά πρόβατα. Ὁ λύκος πλέον ἔχει μεταμφιεσθεῖ σέ βοσκό καί παριστάνει ὅτι τά φυλάει. Ἔχει φορέσει τό προσωπεῖο τῆς κυβέρνησης, τοῦ προέδρου, τοῦ παγκόσμιου ὀργανισμοῦ, καί καταχρᾶται τήν συμπυκνωμένη ἐξουσία πού βρίσκεται στά χέρια του. Οἱ φαινομενικά ἰσχυροί παρουσιάζονται στό προσκήνιο σάν σωτῆρες μέ εὐαισθησίες καί φιλότιμοι ἐργάτες τοῦ συλλογικοῦ συμφέροντος, στήν πραγματικότητα ὅμως δέν εἶναι παρά μία καλλωπισμένη βιτρίνα, πού ὑπηρετεῖ τούς σκοπούς μιᾶς παγκόσμιας ἐλίτ. Ἡ τελευταία ἀποτελεῖται ὄχι ἀπό ἁπλῶς “ἄφρονες πλουσίους”—κεφαλαιοκράτες, πού ἀρέσκονται νά ἐπιδεικνύουν τόν πλοῦτο τους, ἀλλά ἀπό τούς οἰκονομικά πανίσχυρους, οἱ ὁποῖοι φροντίζουν νά μένουν στήν ἀφάνεια.
Αὐτή ἡ μικρή ὁμάδα πού ἐξουσιάζει ἀπό τά παρασκήνια, χρωματίζεται ἀπό μεταφυσικές ἀρχές πού ἀνάγονται στόν ἀποκρυφισμό καί τόν γνωστικισμό. Σέ αὐτά βασίζεται καί ἡ φιλοσοφία τῆς “νέας τάξης” πραγμάτων. Τό πνεῦμα τῆς νέας ἐποχῆς χρησιμοποιεῖ τόν ζωδιακό διαχωρισμό τῆς ἱστορίας. Μιλᾶ γιά τό χρονολογικό τέλος τῆς ἐποχῆς τοῦ ἰχθύος καί τήν ἀρχή τῆς ἐποχῆς τοῦ ὑδροχόου. Ὁ ἰχθύς εἶναι σύμβολο τοῦ Χριστοῦ, γι’ αὐτό καί κατ’ αὐτούς ἡ ἔλευση τῆς νέας ἐποχῆς θά σημάνει καί τό τέλος τοῦ Χριστιανισμοῦ. Σκοπίμως παρερμηνεύεται ὁ λόγος τοῦ Χριστοῦ, ὅτι θά εἶναι μαζί μας μέχρι τό τέλος τοῦ αἰῶνος, ἐφόσον μεταφράζουν τόν ἀναφερόμενο αἰῶνα σάν μιά ἱστορική περίοδο πού ἀναγκαστικά θά τελειώσει. Αὐτό φυσικά δέν ἀληθεύει, ἀφοῦ ὁ Χριστός μέ τόν ὄρο αἰῶνας ἐννοεῖ τό διάστημα τῆς ἱστορίας ἕως τήν Δευτέρα Παρουσία. Σύμφωνα μέ τούς ὀπαδούς τῆς νέας τάξης, ὅπως στήν ἐποχή τοῦ Ἰχθύος ἡ κυρίαρχη φιγούρα τοῦ Χριστοῦ ἔπαιξε καταλυτικό ρόλο στήν πορεία τοῦ ἀνθρώπου, ἔτσι καί στήν ἐποχή τοῦ Ὑδροχόου ἀναμένεται ἕνας ἡγέτης παγκοσμίου ἐμβελείας, ὁ ὁποῖος θά μυήσει τήν ἀνθρωπότητα μέ μαγικό τρόπο σέ πιό προηγμένο ἐπίπεδο συνειδητότητας. Ὁ Χριστός ὑποβιβάζεται σέ μύστη, ἀνάμεσα σέ πολλούς ἄλλους, καί τό περιεχόμενο τῶν Γραφῶν θεωρεῖται τροχοπέδη γιά τήν πνευματική ὠρίμανση τοῦ ἀνθρώπου. Κατά τούς ἰσχυρισμούς τῆς νέας τάξης, ἀπό ἐδῶ καί πέρα οἱ ἄνθρωποι πρέπει νά στραφοῦν πρός τόν νέο Μεσσία, ὁ ὁποῖος θά ἐπωμισθεῖ τήν καθοδήγηση τῆς ἀνθρωπότητας σέ μιά ἐποχή εἰρήνης, ἰσότητας καί ἀνώτερης φώτισης.
Οἱ θέσεις τῶν ἀποκρυφιστῶν αὐτῶν ἐρείδονται σέ μία βασική διαστρέβλωση τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Στόν κῆπο τῆς Ἐδέμ, ὁ ὄφις δέν θεωρεῖται ὡς μία δόλια παρουσία πού μέσω τῆς πλάνης προκάλεσε τήν ἀπομάκρυνση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό τόν Θεό, ἀλλά ὡς προμηθεϊκή φιγούρα, δηλαδή εὐεργέτης τοῦ ἀνθρώπου, ἐπειδή σέ αὐτόν τάχα ὀφείλεται ὁ ἐμπλουτισμός τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς μέ τό πνεῦμα. Τά λόγια τοῦ διαβόλου, ὡς μόνου φορέα τοῦ φωτός (Ἑωσφόρου), θεωροῦνται πέρα ὡς πέρα ἀληθινά, ἀφοῦ ὁ διάβολος κατέστησε ἱκανό τόν ἄνθρωπο νά διακρίνει ἀνάμεσα στό καλό καί τό κακό καί νά ὀρθωθεῖ ὡς ἴσος μπροστά στόν Θεό. Ἀποσπασμένος ἀπό τόν Θεό ἔχει πλέον αὐτογνωσία, συνείδηση τοῦ ἑαυτοῦ του ὡς ξεχωριστῆς ὀντότητας μέ ἐλευθερία βούλησης. Οἱ νοητικές του λειτουργίες φέρουν μέσα τους τό θεϊκό στοιχεῖο, ὅπου ἀνακαλύπτοντας το μπορεῖ ὁ ἴδιος νά γίνει Θεός.
Στόν πυρῆνα τῆς ἰδεολογίας τῆς νέας τάξης πραγμάτων βρίσκεται αὐτό ἀκριβῶς τό εὐαγγέλιο τοῦ ὄφεως, πού ἐνῶ ἐμπνέεται ἀπό μίσος πρός τόν Θεό καί τά ἔργα τοῦ Θεοῦ, παρουσιάζεται ὡς ἡ ἀπελευθέρωση τοῦ ἀνθρώπου ἀπό ἕναν θεό μοχθηρό.
Ἡ παγκοσμιοποίηση ὑποκρίνεται ἀνεκτικότητα στήν διαφορετικότητα. Στό πλαίσιο τῆς ἰδεολογίας ὅτι ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά γίνει θεός, χάνεται ἡ ταπείνωση καί ἡ ἐπαφή μέ τό θεῖο. Ἐν συνεχεία, ἡ ὑποταγή στά προσωπικά πάθη θεμελιώνεται ὡς κανόνας, μέ τό πρόσχημα ὅτι προάγει τήν ἀτομικότητα. Στήν οὐσία δέν εἶναι παρά μιά ἔμμεση προτροπή γιά τήν ἐφαρμογή τοῦ νόμου τῆς νέας τάξης.
Ἄν ἐξετάσουμε τά πράγματα ἀντικειμενικά, θά βρεθοῦμε μπροστά σέ μιά ἐντέχνως καλυμμένη ἀπέχθεια, μίσος καί βαθειά διάθεση γιά τήν κατάλυση τῆς Χριστιανικῆς ἀλήθειας. Ἕνα πλῆθος ἡγετῶν ἐπαναλαμβάνουν συνεχῶς τό ὅραμα μιᾶς ὑφηλίου ὑπό τήν ἐξουσία ἑνός παγκόσμιου κέντρου διακυβέρνησης μέ σημαία τήν ἑνότητα, πού θά καλλιεργήσει τήν ἀλληλοκατανόηση καί τόν σεβασμό μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, ὑπερβαίνοντας γεωγραφικά ἤ ψυχικά σύνορα. Ἀλλά αὐτό εἶναι ἁπλά τό δόλωμα γιά ὅσους στεροῦνται κριτικῆς σκέψης. Ἀφοῦ ὑπονομεύσουν τίς ἀξίες πού καθιστοῦν δυνατή τήν οὐσιαστική κοινωνία μεταξύ τῶν ἀνθρώπων, καί ἀπομονώσουν κάθε ἄνθρωπο στό κάστρο τοῦ ἀτομικισμοῦ του, ὁδηγώντας τον ἔτσι σέ ἀπόγνωση καί ἀνασφάλεια, οἱ ἴδιοι οἱ ἄνθρωποι, κυριευμένοι ἀπό τό ἔνστικτο τῆς ἐπιβίωσης, θά ζητήσουν νά γίνουν πολτός στόν ἀναδευτῆρα τῆς παγκοσμιοποίησης.
Οἱ ἀρχιτέκτονες αὐτοῦ τοῦ συστήματος διακυβέρνησης ἐργάζονται ἀκατάπαυστα. Ἡ τακτική μέ τήν ὁποία προσπαθοῦν νά ἐπιτύχουν τήν ψυχολογική κατάρρευση τῶν ἀνθρώπων ἔχει σάν κέντρο της τόν φόβο. Ὅταν κάποιος βρίσκεται σέ καθεστώς φόβου, οἱ κινήσεις του εἶναι τυφλές καί προσπαθεῖ νά κρατηθεῖ ἀπό τό πρῶτο πράγμα πού θά τόν κάνει νά αἰσθανθεῖ ἀσφαλής. Αὐτό ἐκμεταλλεύονται οἱ κυβερνῶντες σκηνοθετώντας καταστροφικά γεγονότα. Αὐτονόητο εἶναι ὅτι δέν τούς ἐνδιαφέρει νά λύσουν τά ἤδη ὑφιστάμενα προβλήματα, ἀφοῦ συμβάλλουν στήν γενικότερη κοινωνική κατάρρευση. Ἄν προκύψουν ἀμφιβολίες ἤ δυσαρέσκεια γιά τήν πολιτική τους, ὁπλίζουν τό ψυχολογικό ὁπλοστάσιο τῶν μέσων μαζικῆς ἐνημέρωσης, γιά νά ἀφαιρέσουν τήν κριτική σκέψη τῶν ἀνθρώπων.
Τό κακό ἔχει ἐξαπολύσει μιά ἄνευ προηγουμένου ἐπίθεση κατά τοῦ Χριστοῦ ἀλλά καί κατά τοῦ ἀνθρώπου. Ἄν θεωροῦμε τούς ἑαυτούς μας πιστούς καί φιλάνθρωπους, πῶς μποροῦμε νά μένουμε ἀμέτοχοι; Καί ἄν ἀποφασίσουμε νά ἀντιταχθοῦμε στό κακό, πῶς θά μπορέσουμε νά τό ἐπιτύχουμε παρά μέ τήν δύναμη τοῦ Χριστοῦ; Μά ὁ Χριστός δέν ζητᾶ ἀπό ἐμᾶς ἁπλή συναίνεση. Ζητάει ὑπέρβαση. Δέν ζητᾶ μισθωτούς ἐργάτες. Ζητᾶ ἐλεύθερους φίλους. Δέν ζητᾶ λίγο χῶρο στήν ψυχή μας, ἀλλά ὁλόκληρη τήν ψυχή μας. Δέν ζητᾶ νά κάνουμε ἐλιγμούς, γιά νά ἱκανοποιήσουμε καί Θεό καί ἀνθρώπους. Ζητᾶ νά εἴμαστε ἀνυποχώρητοι, ἄν οἱ ἄνθρωποι στέκονται ἐμπόδιο στήν ἀφιέρωσή μας σ’ Ἐκεῖνον. Ὁ Θεός μᾶς ἔδωσε τά πάντα, γι’ αὐτό καί μᾶς ζητᾶ τά πάντα.
Ἡ χριστιανική συνείδηση γνωρίζει ὅτι τά πάντα γίνονται ἐπειδή τά παραχωρεῖ ὁ Θεός. Καί τά παραχωρεῖ ἐπειδή γνωρίζει νά ἐξάγει ἀπό τό κακό ἀγαθό, δίνοντας μας τήν εὐκαιρία νά σφυρηλατηθοῦμε στήν δοκιμή, στήν ὑπομονή, στήν ἐλευθερία, στό μαρτυρικό φρόνημα, στήν καλλιέργεια τῆς ἀγάπης. Τά πάντα ἐνέχουν τήν θεϊκή σοφία καί ἀγάπη, πού παραμένει σέ μᾶς ἀνεξιχνίαστη.
Μποροῦμε νά κάνουμε ὁ καθένας τήν δική του ἐπανάσταση μέ μιά ὁμολογία τῆς ἀληθείας τοῦ Χριστοῦ, ὄχι τόσο ἐξωτερικά, ἀλλά μέσα ἀπό οὐσιαστικό πνευματικό ἀγώνα. Ἡ ἀλήθεια τοῦ Χριστοῦ εἶναι ἡ δύναμη πού ἀνατρέπει κάθε ἀντίθεη δύναμη. Ἀπό τήν στιγμή πού καθένας μας μεταμορφώνεται ἐσωτερικά, αὐτόματα συμμεταβάλλεται καί ὁ κόσμος, ἐπειδή κάθε ἄνθρωπος εἶναιμέρος τοῦ κόσμου. Ἐξάλλου, δέν εἴμαστε ἐμεῖς πού θά κερδίσουμε τήν μάχη μέ τόν διάβολο, ἀλλά Ἐκεῖνος πού τό ἔχει κάνει ἤδη καί ἔχει τήν δύναμη νά ἀποκαταστήσει ὁλόκληρη τήν δημιουργία στήν θεϊκή δόξα. Ἐμεῖς δέν γνωρίζουμε νέα ἐποχή. Γνωρίζουμε τήν “καινή κτίση”, πού εἶναι ὁ ἴδιος ὁ Χριστός. Ἄς γινόμαστε ἁπλοί καί ταπεινοί, ὥστε νά μᾶς φωτίζει μέ τήν ἄκτιστη Χάρη Του καί νά μᾶς καθιστᾶ “υἱούς φωτός καί ἡμέρας”.
Ἱερὰ Μονὴ Κουτλουμουσίου
Κυριακή 28 Ιανουαρίου 2018
ΜΕ ΤΗΝ ΕΥΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΜΑΚΑΡΙΣΤΟΥ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΥ, ΙΔΡΥΘΗΚΕ "Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ"
Το
Φθινόπωρο του 1995, γνωστοποίησα στον τότε Μητροπολίτη Δημητριάδος, και
μετέπειτα Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και πάσης Ελλάδος Χριστόδουλο, την απόφασή μας να
ιδρύσουμε ένα εκκλησιαστικό Φιλανθρωπικό Σωματείο με σκοπό να ενισχύσουμε το
έργο του εθελοντή Ιερέα των φυλακών Κασσαβετείας, αλλά και τους άπορους
φυλακισμένους. Άκουσε την είδηση με ενδιαφέρον και χαρά. Μας έδωσε την ευλογία του και μας συμβούλευσε πατρικά. Κατά
την πορεία της ετοιμασίας για την σύνταξη του καταστατικού του υπο ίδρυση συλλόγου, μας έστειλε ένα
χειρόγραφο σημείωμά του με το οποίο μας συμβούλευσε να προσθέσουμε και ένα σημαντικό
άρθρο, που θα προφύλασσε τον Σύλλογο από διάφορα προβλήματα, που ίσως προέκυπταν
στο μέλλον.
Με
το άρθρο αυτό, καθιερώθηκε η παρουσία ενός πνευματικού πατέρα του Συλλόγου, που
εκπροσωπεί την Εκκλησία σε κάθε συνεδρίαση του Δ.Σ. και διορίζεται ανά τριετία από
τον εκάστοτε Μητροπολίτη Δημητριάδος. Ο πνευματικός πατέρας του Συλλόγου, συμμετέχει
σ’ όλες τις συνεδριάσεις του Δ.Σ. για να καταθέσει τις απόψεις του χωρίς ψήφο. Αν όμως
είναι και εκλεγμένο μέλος του Δ.Σ., τότε έχει και δικαίωμα ψήφου.
Ο
μακαριστός Αρχιεπίσκοπος κυρός Χριστόδουλος στήριξε ηθικά και πνευματικά τους ανθρώπους
του «ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ» και συμμετείχε σ’ όλες τις εκδηλώσεις τους. Ακόμη και κατά την
περίοδο που ήταν στο τιμόνι της Εκκλησίας της Ελλάδος, χαιρότανε να μαθαίνει για
την πρόοδο του Συλλόγου. Για
όλα τα ιδρυτικά μέλη του «ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ», ο Αρχιεπίσκοπος της καρδιάς μας θεωρείται
ευεργέτης του Συλλόγου. ΑΙΩΝΙΑ ΤΟΥ Η ΜΝΗΜΗ.
Πρωτοπρ. Θεόδωρος Μπατάκας
Πρόεδρος του Δ.Σ. του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ"
ΣΑΝ ΚΑΙ ΣΗΜΕΡΑ ΚΟΙΜΗΘΗΚΕ Ο ΑΡΧΙΕΠΙΣΚΟΠΟΣ ΧΡΙΣΤΟΔΟΥΛΟΣ
Ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών Χριστόδουλος στο Αρχονταρίκι (video)
10 χρόνια συμπληρώνονται σήμερα, 28/01/2018, από την προς Κύριον εκδημία του Μακαριστού Αρχιεπισκόπου κυρού Χριστοδούλου, του από Δημητριάδος. Παρακολουθήστε την εκπομπή «Αρχονταρίκι» με τον Σεβασμιώτατο Μητροπολίτη Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιο με καλεσμένο τον Αρχιεπίσκοπο Αθηνών και Πάσης Ελλάδος κ.Χριστόδουλο, η οποία προβλήθηκε από την ΕΤ-1 στις 11/04/1999.
Προβλέπεται να συμμετάσχουν στο συλλαλητήριο των Αθηνών πάνω από 1.000.000...."
Ενδιαφέρουσα συνέντευξη του κ. Στεργίου Καλογήρου, εκπροσώπου του συλλαλητηρίου της ΑΘΉΝΑΣ
Σάββατο 27 Ιανουαρίου 2018
Τί είναι το Τριώδιο, γιατί ονομάζεται έτσι, πότε ξεκινά και πότε ολοκληρώνεται;
Τριώδιο ονομάζεται, σύμφωνα με τους κανόνες της ορθόδοξης χριστιανικής εκκλησίας, η κινητή περίοδος που ξεκινά την Κυριακή του Τελώνου και Φαρισαίου και τελειώνει το Μεγάλο Σάββατο.
Το Τριώδιο έχει λάβει την ονομασία αυτή από το ομώνυμο εκκλησιαστικό βιβλίο, το Τριώδιο, το οποίο περιλαμβάνει τους ύμνους που ψάλλονται στις εκκλησίες κατά τη συγκεκριμένη περίοδο.
Οι ύμνοι αυτοί έχουν τρεις ωδές σε αντίθεση με τους υπόλοιπους ύμνους τις εκκλησίας, οι οποίοι έχουν εννέα ωδές. Αυτός είναι και ο λόγος που το βιβλίο αυτό, και κατ’ επέκταση και η συγκεκριμένη χρονική περίοδος, ονομάστηκαν Τριώδιο.
Οι ύμνοι του Τριωδίου γράφτηκαν από τον 5ο έως τον 15ο αιώνα μ.Χ. Χειρόγραφα των ύμνων του Τριωδίου σώζονται από τον 10ο αιώνα μ.Χ. ενώ για πρώτη φορά τυπώθηκε, το εν λόγω βιβλίο, στα Ελληνικά το 1522 μ.Χ. στην Βενετία.
Το Τριώδιο, ως χρονική περίοδο, αναφέρεται στις τρεις πρώτες εβδομάδες που οι χριστιανοί ετοιμάζονται για την μεγάλη νηστεία της Σαρακοστής. Κάθε Κυριακή αυτών των τριών εβδομάδων έχει τη δική της σημειολογία.
Η πρώτη, η Κυριακή του Τελώνη και Φαρισαίου προτρέπει τους Χριστιανούς να είναι ταπεινοί, όπως ο Τελώνης και όχι υπερήφανοι όπως ο Φαρισαίος.
Η δεύτερη, η Κυριακή του Ασώτου, διδάσκει την αξία της μετάνοιας και το μεγαλείο της συγχωρέσεως.
Το Σάββατο πριν από την τρίτη Κυριακή ονομάζεται Ψυχοσάββατο ή Σάββατο των Ψυχών. Καθιερώθηκε από την εκκλησία ως ημέρα που προσευχόμαστε και προσφέρουμε κόλλυβα για όλους αυτούς που για διάφορους λόγους δεν μνημονεύονται σε μνημόσυνα. Όπως είναι άνθρωποι που δεν τους απέμειναν συγγενείς, ώστε να τους κάνουν μνημόσυνο. Παρόλο που κάθε Σάββατο του έτους είναι αφιερωμένο από την εκκλησία μας στους θανώντες, το συγκεκριμένο Σάββατο έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς ακολουθεί η Κυριακή της Απόκρεω, η οποία αναφέρεται στην Δευτέρα Παρουσία του Χριστού και έτσι παρακαλούμε το Θεό από την προηγουμένη να τους αναπαύσει.
Η τρίτη Κυριακή, η Κυριακή της Απόκρεω, αναφέρεται στην Δευτέρα Παρουσία, στην κρίση που θα λάβει χώρα, καθώς επίσης και στη χριστιανική αγάπη. Ονομάζεται δε έτσι, επειδή είναι η τελευταία ημέρα που οι Χριστιανοί επιτρέπεται να φάνε κρέας.
Η εβδομάδα που ξεκινά ονομάζεται και εβδομάδα της Τυρινής ή Τυροφάγου. Εβδομάδα που επιτρέπεται η βρώση τυροκομικών, αυγών και ψαριών.
Η τέταρτη, η Κυριακή της Τυροφάγου, αναφέρεται στην εξορία των πρωτόπλαστων από τον Παράδεισο. Έτσι, το Ευαγγέλιο της ημέρας παροτρύνει τους πιστούς να νηστεύουν χωρίς να το επιδεικνύουν, να συγχωρούν όσους τους έχουν βλάψει και να διάγουν βίο ενάρετο και ελεήμονα.
Ακολουθεί η Καθαρά Δευτέρα, με την οποία ξεκινά η περίοδος της Μεγάλης Τεσσαρακοστής. Περίοδος νηστείας, προσευχής, περισυλλογής, κατά την οποία οι πιστοί προετοιμάζονται για την μεγάλη Εβδομάδα και την Ανάσταση του Κυρίου. Ονομάζεται Τεσσαρακοστή γιατί μιμείται την σαρανταήμερη νηστεία που έκανε ο Χριστός, ενώ λέγεται και Μεγάλη για να υπάρχει σαφής διαχωρισμός από τη νηστεία των Χριστουγέννων.
http://www.dogma.gr/diafora/ti-einai-triodio-giati-onomazetai-etsi-pote-xekina-kai-pote-oloklironetai/20769/
Το ονομαστήρια του Μητροπολίτου μας κ. Ιγνατίου.
Εξέχουσα θέση στον εορτολογικό κύκλο της Τοπικής μας Εκκλησίας κατέχει η 29 Ιανουαρίου εκάστου έτους, ημέρα κατά την οποία τιμάται η ανακομιδή των Ιερών Λειψάνων του Αγίου Ιερομάρτυρος Ιγνατίου του Θεοφόρου. Και τούτο, διότι ο Επίσκοπος της Εκκλησίας της Δημητριάδος φέρει το όνομα του μεγάλου αυτού Αποστολικού Πατρός και άγει τα Σεπτά Ονομαστήριά του.
Επειδή η εορτή του Επισκόπου είναι και εορτή της Τοπικής μας Εκκλησίας, καλούμαστε και εφέτος όλοι, Κλήρος, Άρχοντες και Λαός, να συμμετάσχουμε: πρώτον στον Μεγάλο Πανηγυρικό Εσπερινό, που θα τελεσθεί την Κυριακή 28/1, στις 6μ.μ., στον Ιερό Μητροπολιτικό Ναό Αγίου Νικολάου Βόλου, χοροστατούντος του Σεβ. Μητροπολίτου μας κ. Ιγνατίου, ο οποίος στο τέλος του Εσπερινού θα απονείμει στον πολιό και σεβάσμιο Ιερέα Κωνσταντίνο Σταμάτη, Εφημέριο του Ιερού Ναού Αγίας Παρασκευής Δράκειας, τον Χρυσό Σταυρό της Ιεράς Μητροπόλεως, την Ανώτατη Τιμητική Διάκριση της Τοπικής μας Εκκλησίας, και δεύτερον στην Θεία Λειτουργία, την Δευτέρα 29/1, στον Ιερό Ναό Αναλήψεως του Χριστού Βόλου, ιερουργούντος του Σεπτού Ποιμενάρχου μας κ. Ιγνατίου. Τον Θείο Λόγο θα κηρύξει ο Πρωτ. Χαρίλαος Παπαγεωργίου, Προϊστάμενος του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου. Κατά την διανομή του αντιδώρου ο Σεβασμιώτατος θα δεχθεί τις ευχές του Ιερού Κλήρου, των Αρχόντων και του φιλοχρίστου Λαού μας.
Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2018
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ Δ.Σ. ΤΟΥ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ", ΣΤΗ ΒΟΥΛΗ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΩΝ
Επίσημη πρόσκληση της Βουλής των Ελλήνων δέχτηκε ο Πρωτοπρεσβύτερος Θεόδωρος Μπατάκας, Εφημέριος του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου, Υπεύθυνος του Γραφείου Μερίμνης Φυλακών και Πρόεδρος του Συλ. Συμπαραστάσεως Κρατουμένων Βόλου "Ο ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ", για να ομιλήσει σε ειδική συνεδρίαση των μελών της Ειδικής Μόνιμης Επιτροπής Σωφρονιστικού Συστήματος και λοιπών Δομών Εγκλεισμού Κρατουμένων. Το θέμα της ημερίσιας διάταξης είναι: " Ο εθελοντισμός στην υποστήριξη της επανένταξης κρατουμένων". Η συνεδρίαση θα πραγματοποιηθεί στην Αθήνα, την Πέμπτη, 1 Φεβρουαρίου
2018 και ώρα 12.00΄, στην Αίθουσα «Προέδρου Δημητρίου Γεωργ. Παπασπύρου» (150), στο Κεντρικό κτήριο της Βουλής των Ελλήνων. Τα
μέλη της Επιτροπής θα ενημερώσουν:
- ο Πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης, π. Γερβάσιος Ραπτόπουλος, Τακτικός Ιεροκήρυκας της Ιεράς Συνόδου της Εκκλησίας της Ελλάδος,
- ο Αιδεσιμολογιώτατος Πρωτοπρεσβύτερος π. Θεόδωρος Μπατάκας, Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου Συμπαραστάσεως Κρατουμένων Βόλου «Ο Εσταυρωμένος» και Υπεύθυνος του Γραφείου Μερίμνης Φυλακών της Ιεράς Μητροπόλεως Δημητριάδος και Αλμυρού,
- ο κ. Ιωάννης Παπασαραντόπουλος, Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου Συμπαραστάσεως Κρατουμένων «Ο Ονήσιμος» και
- ο κ. Κλήμης Πυρουνάκης, Συντονιστής του Δικτύου Στήριξης Φυλακισμένων και Αποφυλακισμένων Γυναικών.
ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" ΓΙΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΙΔΡΥΜΑΤΟΣ ΑΓΩΓΗΣ ΑΝΗΛΙΚΩΝ ΒΟΛΟΥ
Θερμή υποδοχή επεφύλαξαν οι τρόφιμοι του Ιδρύματος Αγωγής Ανηλίκων Βόλου στους εθελοντές του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" που πραγματοποίησαν επίσκεψη στο Ίδρυμα με επικεφαλής τον Πρόεδρο του Δ.Σ. Ήταν μια εκδήλωση αγάπης και ενδιαφέροντος από τους ανθρώπους του Συλλόγου, η οποία επαναλαμβάνεται κάθε Τετάρτη απόγευμα - εδώ και πολλά χρόνια. Το απογευματινό περιελάμβανε: ευλογία της βασιλόπιτας, σύντομη ομιλία από τον π. Θεόδωρο, διάλογο με τα παιδιά και προσφορά γλυκίσματος.
Πέμπτη 25 Ιανουαρίου 2018
ΙΔΙΑ ΓΕΥΣΗ ΣΤΗΝ... "ΔΙΑΚΟΝΙΑ"
Δυστυχώς, συνεχίζεται το ίδιο σκηνικό έξω από την "ΔΙΑΚΟΝΙΑ". Συμπολίτες μας εγκαταλείπουν τις προσφορές τους έξω από την είσοδο και κάποιοι επιτήδειοι κλέβουν τα καλύτερα σαν .. "κύριοι"...
Υπάρχει μια επώνυμη καταγγελία πως καθημερινά εμφανίζεται στο σημείο εκείνο ένας κύριος με ποδήλατο, ελέγχει την περιοχή και μετά φορτώνει την πραμάτεια του και απομακρύνεται.
Εμείς θα ενημερώνουμε συνεχώς...
Παρακαλούμε να κοινοποιήσετε την αγγελία μας. ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ
ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΗΣ ΕΡΜΗΝΕΙΑΣ ΤΗΣ Θ. ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ: Η ευχή του β΄αντιφώνου, "Ο Μονογενής Υιός...", ιστορικά γεγονότα μέσα στη Θ.Λειτουργία κ.α.)
16 ομιλία σχολής γονέων Α Νικολάου Βόλου 22 01 2018
Τα μαθήματα στην Ενοριακή Σχολή Γονέων του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου
πραγματοποιούνται κάθε Δευτέρα απόγευμα κατά το εξής πρόγραμμα:
5:30 μ.μ. - 6:20 μ.μ. Παράκληση στον Άγιο Λουκά, Αρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως
6:30 μ.μ-7:30 μ.μ. Ομιλία και διάλογος στην κεντρική αίθουσα της "ΚΑΤΑΚΟΜΒΗΣ"
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: π. Θεόδωρος Μπατάκας, Υπεύθυνος της Σχολής
Τα μαθήματα στην Ενοριακή Σχολή Γονέων του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου
πραγματοποιούνται κάθε Δευτέρα απόγευμα κατά το εξής πρόγραμμα:
5:30 μ.μ. - 6:20 μ.μ. Παράκληση στον Άγιο Λουκά, Αρχιεπίσκοπο Συμφερουπόλεως
6:30 μ.μ-7:30 μ.μ. Ομιλία και διάλογος στην κεντρική αίθουσα της "ΚΑΤΑΚΟΜΒΗΣ"
ΟΜΙΛΗΤΗΣ: π. Θεόδωρος Μπατάκας, Υπεύθυνος της Σχολής
Ο κ. Λάζαρος Γαϊτάνης, τ. Πρόεδρος του Δικηγ. Συλλόγου Βόλου, μιλά στην Ραδιοφωνική εκπομπή του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ".
Πρόκειται για μια ενδιαφέρουσα ραδιοφωνική συνέντευξη του κ. Λάζαρου Γαϊτάνη, τ. Προέδρου του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου που μιλά για την συνεργασία του με τον "Ε", αλλά και για άλλα θέματα.
Ψυχανάλυση ἤ ἐξομολόγηση;
Γιά νά θεραπευθοῦν τά διάφορα ψυχικά-ψυχολογικά νοσήματα, θά πρέπει νά ἀπομακρυνθοῦν τά πνευματικά τους αἴτια, πού εἶναι τά πάθη (μέ κυρίαρχο τόν ἐγωισμό) καθώς καί οἱ δαίμονες μέ τίς ἐνέργειές τους.
« Τί θά πεῖ ἄγχος, νεῦρα, ψυχασθένειες;» ἐρωτοῦσε ὁ ὅσιος π. Πορφύριος. Καί ἀπαντοῦσε: «Ἐγώ πιστεύω ὅτι ὑπάρχει διάβολος σ’ ὅλα αὐτά. Δέν ὑποτασσόμεθα στόν Χριστό μέ ἀγάπη. Μπαίνει ὁ διάβολος καί μᾶς ἀνακατεύει»[1].
Αὐτά βέβαια (τά πάθη καί οἱ δαίμονες) δέν ἀπομακρύνονται μέ χάπια οὔτε μέ ἡλεκτροσόκ, ἀλλά μέ τό μυστήριο τῆς Γενικῆς Ἐξομολόγησης.
Αὐτά βέβαια (τά πάθη καί οἱ δαίμονες) δέν ἀπομακρύνονται μέ χάπια οὔτε μέ ἡλεκτροσόκ, ἀλλά μέ τό μυστήριο τῆς Γενικῆς Ἐξομολόγησης.
Ὁ ἄνθρώπος θά πρέπει νά ἐξομολογηθεῖ μέ εἰλικρίνεια τά ἁμαρτήματα ὅλης του τῆς ζωῆς, τά κύρια γεγονότα πού τήν σημάδεψαν, καθώς καί τό πῶς ἐκεῖνος τά ἀντιμετώπισε, ὅπως δίδασκε ὁ θεοφώτιστος ἅγιος Γέροντας Πορφύριος[2].
Ὁ ὅσιος Γέροντας Παΐσιος ἐπίσης «ἐνῶ συνιστοῦσε στοὺς ἀσθενεῖς νὰ συμβουλεύονται χριστιανοὺς ἰατροὺς –«διότι τοὺς φωτίζει ὁ Θεὸς» κατὰ τὸ λόγιό του– εἶχε ἐκφράσει ἐπανειλημμένως τὴν ἀπαρέσκειά του πρὸς τὰ «ψυχολογικὰ» βιβλία, ἀλλὰ καὶ πρὸς αὐτὴν τὴν ἴδια τὴν «ψυχολογία» καὶ τὴν «ψυχιατρικὴ», ἡ ὁποία ἀσκεῖται ἀπὸ ἐπιστήμονες καὶ ἰατρούς, οἱ ὁποῖοι δὲν πιστεύουν στὴν ὕπαρξη τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς, ὅπως τὴν δέχεται ἡ θεολογία τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας.
Ὁ ὅσιος Γέροντας Παΐσιος ἐπίσης «ἐνῶ συνιστοῦσε στοὺς ἀσθενεῖς νὰ συμβουλεύονται χριστιανοὺς ἰατροὺς –«διότι τοὺς φωτίζει ὁ Θεὸς» κατὰ τὸ λόγιό του– εἶχε ἐκφράσει ἐπανειλημμένως τὴν ἀπαρέσκειά του πρὸς τὰ «ψυχολογικὰ» βιβλία, ἀλλὰ καὶ πρὸς αὐτὴν τὴν ἴδια τὴν «ψυχολογία» καὶ τὴν «ψυχιατρικὴ», ἡ ὁποία ἀσκεῖται ἀπὸ ἐπιστήμονες καὶ ἰατρούς, οἱ ὁποῖοι δὲν πιστεύουν στὴν ὕπαρξη τῆς ἀνθρώπινης ψυχῆς, ὅπως τὴν δέχεται ἡ θεολογία τῆς Ὀρθόδοξης Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας.
Ὄντας ὁ ἴδιος βαθὺς γνώστης, Χάριτι Θεοῦ, τοῦ μυστηρίου τῆς ἐνοικούσης στὸν ἄνθρωπο λογικῆς καὶ νοερᾶς ψυχῆς, τῶν φυσιολογικῶν ἀλλὰ καὶ τῶν παθολογικῶν ἐκδηλώσεών της, στενοχωριόταν καὶ ὑπέφερε πολύ, ὅταν ἔβλεπε τὶς βαριὲς ἀστοχίες καὶ τὰ λάθη στὴν ἀντιμετώπιση τῶν ἀσθενῶν αὐτῶν, τὰ ὁποία εἶχαν σοβαρότατες συνέπειες γιὰ τὸν ἀσθενῆ καὶ τὸ περιβάλλον του.
Δεδομένου δὲ ὅτι οἱ πλεῖστοι ἀκαδημαϊκοὶ δάσκαλοι τῆς ψυχιατρικῆς θεωροῦν ὅτι τὰ «ψυχικὰ φαινόμενα» ἔχουν μόνον βιολογικὸ ὑπόβαθρο –θεώρηση, ἡ ὁποία συνιστᾶ ἄρνηση τῆς ὕπαρξης ἄυλης, νοερῆς καὶ λογικῆς ψυχῆς στὸν ἄνθρωπο– ἦταν πολὺ ἐπιφυλακτικὸς ἢ ἀρνητικὸς γιὰ πολλὲς «θεραπεῖες» ποὺ ἐφάρμοζαν οἱ προαναφερθέντες ψυχίατροι.
Δεδομένου δὲ ὅτι οἱ πλεῖστοι ἀκαδημαϊκοὶ δάσκαλοι τῆς ψυχιατρικῆς θεωροῦν ὅτι τὰ «ψυχικὰ φαινόμενα» ἔχουν μόνον βιολογικὸ ὑπόβαθρο –θεώρηση, ἡ ὁποία συνιστᾶ ἄρνηση τῆς ὕπαρξης ἄυλης, νοερῆς καὶ λογικῆς ψυχῆς στὸν ἄνθρωπο– ἦταν πολὺ ἐπιφυλακτικὸς ἢ ἀρνητικὸς γιὰ πολλὲς «θεραπεῖες» ποὺ ἐφάρμοζαν οἱ προαναφερθέντες ψυχίατροι.
Ὁ ὅσιος Γέροντας Παΐσιος, συμφωνόντας μὲ τὸν ἅγιο Γέροντα Πορφύριο θεωροῦσε ὅτι τὰ αἴτια τῶν περισσοτέρων ψυχικῶν ἀσθενειῶν εἶναι πνευματικὰ καὶ ὅτι τὰ «ψυχοφάρμακα» δὲν θεραπεύουν, ἀλλὰ ἔχουν μόνον κατασταλτικὸ χαρακτήρα, καὶ ὅτι εἶναι δυνατὸν νὰ χρησιμοποιοῦνται μὲ φειδὼ σὲ περιπτώσεις πασχόντων «ψυχασθενῶν», ἕως ὅτου καταστῆ ἐφικτὴ ἡ ἐπικοινωνία μὲ αὐτοὺς»[3].
Κατόπιν ἡ συμβολή τοῦ μυστηρίου τῆς Γενικῆς Ἐξομολόγησης εἶναι καθοριστική γιά τήν ὁριστική καί ὁλοκληρωτική ψυχική-πνευματική θεραπεία μέ τήν Θεία Χάρη. Εἴθε νά παύσει ὁ ἀποπροσανατολισμός τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου, πού τείνει νά ὑποκαταστήσει τόν Πνευματικό μέ τόν ψυχολόγο ἤ τόν ψυχίατρο καί ὁ ὁποῖος μάταια ἀναζητεῖ τήν ψυχική του θεραπεία ἐκεῖ πού δέν ὑπάρχει.
«Πᾶνε νά ἡρεμήσουν οἱ ἄνθρωποι» παρατηρεῖ ὁ Γέρων Παΐσιος «εἴτε μὲ ἡρεμιστικὰ εἴτε μὲ θεωρίες γιόγκα, καὶ τὴν πραγματικὴ ἡρεμία, ποὺ ἔρχεται, ὅταν ταπεινωθῆ ὁ ἄνθρωπος, δέν τὴν ἐπιδιώκουν, γιά νά ἔρθη ἡ θεία παρηγορία μέσα τους»[4].
Ἡ ἀληθινή ἡρεμία ἔρχεται μέ τήν Θεία Χάρη, ἡ ὁποία προσλαμβάνεται ἀπό τούς ταπεινούς.
Κατόπιν ἡ συμβολή τοῦ μυστηρίου τῆς Γενικῆς Ἐξομολόγησης εἶναι καθοριστική γιά τήν ὁριστική καί ὁλοκληρωτική ψυχική-πνευματική θεραπεία μέ τήν Θεία Χάρη. Εἴθε νά παύσει ὁ ἀποπροσανατολισμός τοῦ σύγχρονου ἀνθρώπου, πού τείνει νά ὑποκαταστήσει τόν Πνευματικό μέ τόν ψυχολόγο ἤ τόν ψυχίατρο καί ὁ ὁποῖος μάταια ἀναζητεῖ τήν ψυχική του θεραπεία ἐκεῖ πού δέν ὑπάρχει.
«Πᾶνε νά ἡρεμήσουν οἱ ἄνθρωποι» παρατηρεῖ ὁ Γέρων Παΐσιος «εἴτε μὲ ἡρεμιστικὰ εἴτε μὲ θεωρίες γιόγκα, καὶ τὴν πραγματικὴ ἡρεμία, ποὺ ἔρχεται, ὅταν ταπεινωθῆ ὁ ἄνθρωπος, δέν τὴν ἐπιδιώκουν, γιά νά ἔρθη ἡ θεία παρηγορία μέσα τους»[4].
Ἡ ἀληθινή ἡρεμία ἔρχεται μέ τήν Θεία Χάρη, ἡ ὁποία προσλαμβάνεται ἀπό τούς ταπεινούς.
«Ἡ ἐξωτερικὴ μόρφωση μὲ τὸ ἄγχος», ἐπισημαίνει πάλι ὁ σοφός ὅσιος Γέροντας, «ὁδηγεῖ καθημερινῶς ἑκατοντάδες ἀνθρώπων (ἀκόμη καὶ μικρὰ παιδιὰ μὲ ἄγχος!) στίς ψυχαναλύσεις καὶ στούς ψυχιάτρους καὶ κτίζει συνεχῶς Ψυχιατρεῖα καὶ μετεκπαιδεύει ψυχιάτρους, ἐνῶ πολλοὶ ψυχίατροι οὔτε Θεὸ πιστεύουν οὔτε ψυχὴ παραδέχονται.Ἑπομένως, πῶς εἶναι δυνατὸν αὐτοὶ οἱ ἄνθρωποι νά βοηθήσουν ψυχές, ἀφοῦ καὶ οἱ ἴδιοι εἶναι γεμάτοι ἀπὸ ἄγχος; Πῶς εἶναι δυνατὸν ὁ ἄνθρωπος νά παρηγορηθῆ ἀληθινά, ἂν δέν πιστέψη στόν Θεὸ καὶ στήν ἀληθινὴ ζωή, τὴν μετὰ θάνατον, τὴν αἰώνια; Ὅταν συλλάβῃ ὁ ἄνθρωπος τὸ βαθυτερο νόημα τῆς ζωῆς τῆς ἀληθινῆς, τότε φεύγει ὅλο τὸ ἄγχος του καὶ ἔρχεται ἡ θεία παρηγορία, καὶ θεραπεύεται. Ἂν πήγαινε κανεὶς στό Ψυχιατρεῖο καὶ διαβαζε στούς ἀσθενεῖς τὸν Ἀββᾶ Ἰσαάκ, θὰ γίνονταν καλὰ ὅσοι πιστεύουν στόν Θεό, γιατὶ θὰ γνώριζαν τὸ βαθύτερο νόημα τῆς ζωῆς»[5].
Ἡ θεραπεία ὑπάρχει μόνο στό ἀληθινό Ψυχιατρεῖο, τήν Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία, καί παρέχεται δωρεάν ἀπό τόν Ἰατρό τῶν ψυχῶν καί τῶν σωμάτων μας, τόν Κύριο Ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστό.
Τό θέμα τῶν παθῶν, τῶν ἀποτελεσμάτων τους, καθώς καί τῆς θεραπείας των εἶναι τεράστιο καί φυσικά δέν μποροῦμε νά τό ἐξαντλήσουμε. Ταπεινά θά τραβήξουμε κάποιες πινελιές γιά νά βοηθηθοῦμε ὅλοι στόν καθημερινό πνευματικό μας ἀγῶνα, ἔχοντας μία ὅσο τό δυνατόν πληρέστερη εἰκόνα γιά τά πάθη καί τά ἀποτελέσματά τους, μέ κυρίαρχα τήν λύπη καί τήν κατάθλιψη.
Ὁ ἀγώνας ἀφορᾶ στόν ἁγιασμό τοῦ «σκεύους» μας, τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας.
Ἡ ψυχική-πνευματική ὑγεία καί σωτηρία ἔχει τεράστιο ἀντίκτυπο στό σῶμα. Διότι ὅ,τι σχετίζεται μέ τήν ψυχή σχετίζεται καί μέ τό σῶμα, τό ὁποῖο οὐδόλως ἀπαξιώνεται μέσα στήν Ὀρθοδοξία.
Τό θέμα τῶν παθῶν, τῶν ἀποτελεσμάτων τους, καθώς καί τῆς θεραπείας των εἶναι τεράστιο καί φυσικά δέν μποροῦμε νά τό ἐξαντλήσουμε. Ταπεινά θά τραβήξουμε κάποιες πινελιές γιά νά βοηθηθοῦμε ὅλοι στόν καθημερινό πνευματικό μας ἀγῶνα, ἔχοντας μία ὅσο τό δυνατόν πληρέστερη εἰκόνα γιά τά πάθη καί τά ἀποτελέσματά τους, μέ κυρίαρχα τήν λύπη καί τήν κατάθλιψη.
Ὁ ἀγώνας ἀφορᾶ στόν ἁγιασμό τοῦ «σκεύους» μας, τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματός μας.
Ἡ ψυχική-πνευματική ὑγεία καί σωτηρία ἔχει τεράστιο ἀντίκτυπο στό σῶμα. Διότι ὅ,τι σχετίζεται μέ τήν ψυχή σχετίζεται καί μέ τό σῶμα, τό ὁποῖο οὐδόλως ἀπαξιώνεται μέσα στήν Ὀρθοδοξία.
Ἱερομόναχος Σάββας Ἁγιορείτης
[1]Ἁγίου Γέροντος Πορφυρίου Ἱερομονάχου, Ἀνθολόγιο Συμβουλῶν, Ἔκδοσις Ἡ Μεταμόρφωσις τοῦ Σωτῆρος, Μήλεσι, ἔκδ.7η, 2008.
[2]Ἁγίου Γέροντος Πορφυρίου Καυσοκαλυβίτου, Βίος καί Λόγοι, Ἔκδοσις Ζ΄, Ἱερά Μονή Χρυσοπηγῆς, Χανιά 2006, (Στό ἑξῆς: Βίος καί Λόγοι Ζ΄), σελ. 370.
[3]Ἁγίου Γέροντος Παϊσίου, Γ7. Προς Βασίλειον,Τίμιος Σταυρός 23/7/1977. Βρίσκεται στό:Ψυχολογία – Βιβλία ψυχολογίας καί «ψυχολογικά» προβλήματα (Γέροντας Παΐσιος),http://hristospanagia3.blogspot.com/2010/09/blog-post_1291.html. Μαρτυρία
ἀπό το βιβλίο: «ΚΕΙΜΕΝΑ-ΕΠΙΣΤΟΛΕΣ Γέροντος ΠΑΪΣΙΟΥ του ΑΓΙΟΡΕΙΤΟΥ 1924-1994», ΕΚΔΟΣΕΙΣ: ΑΓΙΟΤΟΚΟΣ ΚΑΠΠΑΔΟΚΙΑ, Θεσσαλονίκη 2009, ΝΙΚΟΛΑΟΣ Α. ΖΟΥΡΝΑΤΖΟΓΛΟΥ ΕΠΙΣΜΗΝΑΓΟΣ Ε.Α.
[4]Γέροντος Παΐσιου του Αγιορείτου, Λόγοι Α΄, ΙΕΡΟΝ ΗΣΥΧΑΣΤΗΡΙΟΝ “ ΕΥΑΓΓΕΛΙΣΤΗΣ ΙΩΑΝΝΗΣ Ο ΘΕΟΛΟΓΟΣ”, ΣΟΥΡΩΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ 2001
ΘΑΥΜΑΣΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ (ΒΕΛΓΙΟ 2018)
Αναστήθηκε πριν λιγες ημερες παιδι στο Βελγιο!
Posted: 23 Jan 2018 05:55 PM PST
Πρίν λίγα λεπτά μας ανέφεραν η Γερόντισσα Αρσενία Τσαντουλῆ (Ηγουμένη στο Μοναστήρι που ασκήτευσε ο Άγιος Αρσένιος ο εν Πάρω) και οι Μοναχές τα παρακάτω συγκλονιστικά :
Στο Βέλγιο ζούσε για πολλά χρόνια η αδερφή της Γερόντισσας Αρσενίας όπου είχε κάμει οικογένεια, ενώ η εγγονή της αξιώθηκε πριν πέντε μήνες να γίνει Μητέρα.
Το μωρό-κοριτσάκι βαπτίστηκε φέτος 2018, ανήμερα των Θεοφανείων και έλαβε το όνομα Αρσενία προς τιμή του Οσίου Αρσενίου .
Όμως το μωρό -ασθένησε ξαφνικά και το πήγαν εσπευσμένα με δύσπνοια στο νοσοκομείο.
Μετά από δύο ημέρες,8 Ιανουαρίου 2018 , το μωρό δυστυχώς έφυγε από την ζωή αφήνοντας απαρηγόρητους τους Γονείς του παιδιού.
Εκείνη ακριβώς την ημέρα ένας Έλληνας γιατρός, ο οποίος βρίσκονταν στο συγκεκριμένο νοσοκομείο κάνοντας το αγροτικό του, δέχτηκε την επίσκεψη ενός γέροντα με μαγκουρίτσα ο οποίος του μίλησε για το νεκρό βρέφος.Του είπε να πάει να του κάνει μαλάξεις στο στήθος και εισπνοές,έστω και αν είχαν περάσει 24 και πλέον ώρες από τον βεβαιωμένο επιστημονικά θάνατό του και ότι το παιδί θα ζήσει.
Ο γιατρός ακολούθησε εντυπωσιασμένος και κατά γράμμα τις εντολές του γέροντος και το μωρό(Αρσενία) προς Δόξαν Θεού επανήλθε στην ζωή.
Γυρίζοντας η μητέρα στο Νοσοκομείο για να το παραλάβει προκειμένου να ετοιμάσει την κηδεία του το βρήκε ζωντανό στο κρεβατάκι του.
Ο γέροντας που μίλησε του γιατρού ήταν ο ίδιος με τον Άγιο Αρσένιο στην εικόνα του.«Θαυμαστός ο Θεός εν τοις Αγίοις Αυτού!»
Πατήρ Διονύσιος Ταμπάκης
22α Ιανουαρίου 2018
ΙΕΡΑ ΜΟΝΗ ΧΡΙΣΤΟΥ ΔΑΣΟΥΣ - ΑΓΙΟΥ ΑΡΣΕΝΙΟΥ ΠΑΡΟΥ
 |
Τετάρτη 24 Ιανουαρίου 2018
" ΝΑΙ, Ο ΘΕΟΣ.... ΜΙΛΗΣΕ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΗ ΦΟΡΑ"
Ναι, ο Θεός μίλησε,
βλέποντας τις προσπάθειες του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ", για να βρει στέγη σε μια 4μελή άπορη οικογένεια.
Την ώρα που ο π. Θεόδωρος, ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του Συλλόγου, έδινε συνέντευξη στον κ. Νικόλαο Βαραλή, Διευθυντή της "ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΜΑΡΤΥΡΙΑΣ", κτυπά το τηλέφωνο στο εξομολογητήριο του Μητροπολιτικού Ιερού Ναού Αγίου Νικολάου Βόλου.
- Παρακαλώ, θέλουμε να μιλήσουμε με τον π. Θεόδωρο.
- Καλημέρα σας. Μιλάτε με τον ίδιο.
- Σεβαστέ μας πάτερ, μόλις ακούγαμε να μιλάτε στο ραδιόφωνο της Εκκλησίας μας. Καταλάβαμε πως ζητάτε στέγη για μια οικογένεια με δυο μωρά. Θέλουμε να σας ενημερώσουμε πως επιθυμούμε να παραχωρήσουμε μια μονοκατοικία στην οικογένεια αυτή.
- Μας συγκινείτε βαθύτατα. Σας ευχαριστούμε εκ καρδίας για την κίνησή σας αυτή. Να σας ευλογεί ο Θεός.
- Πατέρα, το μόνο που θέλουμε είναι να πληρώνουν τους λογαριασμούς της ΔΕΗ και της ΔΕΥΑΜΒ....
Με τον τρόπο αυτό,
ήλθε το χαμόγελο στην άπορη οικογένεια, η οποία ζεστάθηκε και από το πετρέλαιο που έστειλε ο "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ", για να λειτουργήσει μετά από πολύ καιρό το καλοριφέρ της οικίας τους.
Ναι, μίλησε με τον τρόπο αυτό ο Θεός. Πιστεύουμε πως Εκείνος έχει τους δικούς του τρόπους να τακτοποιεί τα πράγματα και να φανερώνει διεξόδους στα αδιέξοδά μας.
ΔΟΞΑ ΤΩ ΘΕΩ. ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΑΚΟΜΗ ΑΝΘΡΩΠΟΙ!!
ΕΚΑΝΕ ΑΙΣΘΗΣΗ Η ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΟΥ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ"
Οι τοπικές εφημερίδες - ΘΕΣΣΑΛΙΑ και ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ - ανέδειξαν την έκκληση του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" σε πρώτο θέμα.
Στην πρώτη σελίδα του ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΥ:
Στόν δρόμο λόγω οικονομικής ανέχειας
ΞΕΣΠΙΤΩΝΟΥΝ ΤΕΤΡΑΜΕΛΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Δραματική έκκληση της τοπικής Εκκλησίας να βρεθεί στέγη. Συγκλονίζουν τα λόγια του άνεργου πατέρα. Όσες πόρτες κι αν κτύπησε δεν βρήκε βοήθεια.
Στην πρώτη σελίδα της ΘΕΣΣΑΛΙΑΣ:
SOS ΑΠΟ 4ΜΕΛΗ ΑΠΟΡΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ
Ε Κ Κ Λ Η Σ Η Γ Ι Α Σ Τ Ε Γ Η
Ως είδηση ακούστηκε σ' ολόκληρη την Ελλάδα.
Τρίτη 23 Ιανουαρίου 2018
ΕΚΚΛΗΣΗ ΤΟΥ «ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ»: ΤΕΤΡΑΜΕΛΗΣ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ με δύο μωρά ΖΗΤΑ ΕΠΕΙΓΟΝΤΩΣ ΣΤΕΓΗ
Προ ολίγων ημερών, ο πατέρας μιας
άπορης τετραμελούς οικογένειας - με δυο μωρά - επισκέφτηκε τον «ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ»
και ζήτησε φιλοξενία για την οικογένειά του, δεδομένου πως είναι άνεργος και
αδυνατεί να πληρώσει το ενοίκιο της κατοικίας που διαμένουν. Ο ιδιοκτήτης της οικίας, τον ενημέρωσε πως θα
πρέπει να εγκαταλείψει το σπίτι. Συν τοις άλλοις, αδυνατεί η οικογένεια ν’
αγοράσει πετρέλαιο για την θέρμανσή της, όπως , επίσης, αδυνατεί να πληρώσει και
τους λογαριασμούς ΔΕΗ, ΔΕΥΑΜΒ κ.α.
Κτύπησε διάφορες πόρτες
(υπηρεσιών και συγγενών) με σκοπό να ζητήσει στήριξη, αλλά δεν βρήκε τον βοηθούντα. Πάνω στην απελπισία
του, ο πατέρας ζήτησε και την συμπαράσταση γνωστού δημοσιογράφου της πόλης μας,
ο οποίος τον παρέπεμψε στον «ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟ». Άμεσα επισκέφθηκε τον π. Θεόδωρο,
τον Πρόεδρο του Δ.Σ. του Συλλόγου, τον ενημέρωσε για τα προβλήματα της
οικογένειάς του και του ζήτησε να κάνει κάτι. Πράγματι, το Δ.Σ. του Συλλόγου
ανταποκρίθηκε άμεσα προσφέροντας μια ικανή ποσότητα πετρελαίου, τρόφιμα μακράς
διαρκείας και ενδύματα. Προτίθεται δε να βοηθήσει και στη συνέχεια. Δυστυχώς,
δεν μπόρεσε να ικανοποιήσει το αίτημα για δωρεάν στέγαση της οικογένειας, διότι
οι τέσσερεις χώροι φιλοξενίας που διαθέτει είναι υπερπλήρης.
ΕΚΚΛΗΣΗ του «ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ»
Το Δ.Σ. του «ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ» κάνει
έκκληση προς όλους τους συμπολίτες μας για να βρεθεί ένα σπίτι που θα
φιλοξενήσει - έστω για λίγους μήνες - την άπορη τετραμελή οικογένεια, η οποία
θα βρεθεί στο δρόμο σε λίγες ημέρες, αν δεν βρεθεί κάποια λύση.
Πολλοί λένε: «Μα,
υπάρχουν τόσα κενά σπίτια στην περιοχή μας που θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν –
έστω για τους μήνες του χειμώνα – κάποιες οικογένειες που δεν μπορούν να
ανταποκριθούν στις ανάγκες της καθημερινότητας.
Είναι κρίμα οι ιδιοκτήτες τους να τα προτιμούν κλειστά παρά να τα
προσφέρουν σε ανθρώπους αναγκεμένους που οδηγούνται στην απελπισία και την
αυτοκτονία, επειδή «δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα».
ΕΡΧΕΤΑΙ Η ΝΕΑ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" (2ο παιδικό βιβλίο)
Με τη χάρη του Θεού,
σε λίγες εβδομάδες θα έχουμε στα χέρια μας το
ΝΕΟ παιδικό βιβλίο
του π. Θεοδώρου Μπατάκα, Προέδρου του Δ.Σ. του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ" με τίτλο:
Ο ... "ΠΕΙΡΑΤΗΣ" με την κόκκινη βαρκούλα"
και άλλα παραμύθια και διηγήματα
Πρόκειται για μια νέα προσπάθεια του συγγραφέα
να διδάξει τα παιδιά - μικρά και μεγάλα- τις αξίες και τα ιδανικά
της ελληνορθόδοξης παράδοσης της Πατρίδας μας, της ΕΛΛΑΔΑΣ,
μέσω των παραμυθιών και των διηγημάτων του,
ενάντια στις προσπάθειες πολλών να τα γκρεμίσουν...
Μακάρι, το Νέο απόκτημα του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ"
να έχει καλύτερη υποδοχή από το πρώτο του βιβλίο
"ΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΣΤΕΡΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ"
Δευτέρα 22 Ιανουαρίου 2018
Το «σκοπιανό» και η «Εθνική Ελλάδος»
ΧΡΗΣΤΟΣ ΓΙΑΝΝΑΡΑΣ
Αντί να χαμογελάσουμε συγκαταβατικά για τη σκοπιανή αρλούμπα, εισπράξαμε την παιδαριωδία σαν απειλή, πανικοβληθήκαμε. Επιπολαιότητα; Αφομοιωμένη στο ασυνείδητο ανασφάλεια; Παραείναι μαζοχιστικές οι ερμηνείες. Ρεαλιστικότερο θα ήταν, ίσως, να ψάξουμε την αιτία στη χρόνια και ενδημική διχαστική μας παθογένεια. Ο Σαμαράς, τότε στην αρχή, μάλλον θεώρησε ουρανοκατέβατη την «ευκαιρία» να λανσαριστεί σαν περισσότερο «πατριώτης» και «ελληνοπρεπής» από τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη. Η «προοδευτική» Αριστερά βρήκε θαυμάσια την αφορμή να διαφημίσει τον «διεθνισμό» της, την αποστασιοποίησή της από «πατρίδες», «παραδοσιακές σταθερές», εμμονές σε «ιστορική συνείδηση». Το καινοφανές φρούτο της μεταπολίτευσης, η μηδενιστική Δεξιά της «παγκοσμιοποιημένης» αυταξίας του καταναλωτισμού, εμφανίστηκε μαχητική θιασώτις του «δικαιώματος» των Σκοπιανών να αυτοκαθορίζονται εθνικά, έστω και απαιτώντας τη Θεσσαλονίκη για πρωτεύουσα.
Η μετάθεση του παιδαριώδους «προβλήματος» στο πεδίο της ελλαδικής εσωστρέφειας και διχαστικής μονομανίας ήταν δώρο ουρανόσταλτο για τους Σκοπιανούς. Και το αξιοποίησαν με θαυμαστή μεθοδικότητα, ταχύτητα και αποτελεσματικότητα, αλλά και με δυσεξήγητης προέλευσης ιλιγγιώδεις πακτωλούς χρημάτων. Ετσι, ένα ανύπαρκτο, ιστορικά και λογικά, θέμα, μια στην κυριολεξία κενολογία, αυθαίρετη, μικρονοϊκή και παιδαριώδης, μεταμορφώθηκε σε πρόβλημα διεθνές. Ορίστηκε για την αντιμετώπισή του ειδικός διαμεσολαβητής του ΟΗΕ («φυσικά» Αμερικανός) σε ισόβια, απολαυστικής χλιδής καριέρα, για να επιχειρεί τη συγκόλληση λέξεων που θα αποδίδουν κάποια απόχρωση «μακεδονικότητας» στους επήλυδες στα Βαλκάνια Σλάβους.
Τυπώθηκαν αναρίθμητα έντυπα διεθνώς προπαγανδιστικά του «δικαιώματος» των Σλάβων να είναι σπορά του Μεγαλέξανδρου. Χρηματοδοτήθηκαν εξωφρενικού κόστους μελέτες που «κατοχυρώνουν» τις αξιώσεις των Σκοπιανών να έχουν πρωτεύουσά τους τη Θεσσαλονίκη. Κατορθώθηκε το παραμύθι του σκοπιανού Μεγαλέξανδρου να διδάσκεται ως Ιστορία στα σχολικά βιβλία κάποιων Πολιτειών στις ΗΠΑ. Στη δεκαετία του 1990 οργανώθηκαν εντυπωσιακά συλλαλητήρια απόδημων, κυρίως στον Καναδά και στην Αυστραλία, Σκοπιανών που, δυστυχώς, τα μιμήθηκαν και οι Ελληνες, με συγκινητική έξαρση και αγνό ενθουσιασμό, αλλά δίνοντας με την αντίδρασή τους υπόσταση στην ανυπόστατη σκοπιανή απαίτηση.
Πώς μπορούμε να ερμηνεύσουμε την παταγώδη και εξευτελιστική των Ελλήνων αποτυχία στη διαχείριση του «σκοπιανού προβλήματος»; Σίγουρα, δεν πρόκειται μόνο για σύμπτωση από αρνητικές συγκυρίες – διχαστική ψυχοπαθολογία, κωμική «προοδευτική» ξιπασιά, μικρονοϊκοί και ατάλαντοι πολιτικοί, αυτοαχρηστευμένος κρατικός μηχανισμός. Η σημαντικότερη αιτία της αποτυχίας μοιάζει να είναι η διαφορά επιπέδου κοινωνικής δυναμικής Σκοπιανών και Ελλαδιτών: Οι μεν διεκδικούν μια ταυτότητα που, αν και πλαστογραφημένη και ανυπόστατη, τους προσδίδει αυτοεκτίμηση και καύχηση. Οι δε, υπερασπίζουν μιαν εξαιρετικά τιμητική, γνήσια ιστορική ταυτότητα, άσχετη όμως με τη ζωή τους, στην οποία ζωή τους ό,τι τιτλοφορείται «ελληνικό» είναι ή ρητορική παρελθοντολογία ριζικά αποκομμένη από το σήμερα ή επικαιρική πραγματικότητα ντροπής και αηδίας.
Ας το σκεφτούμε ψύχραιμα, όσο πιο αμερόληπτα μπορούμε: Η ελληνικότητα του σημερινού Ελληνα έχει την παραμικρή σχέση με ό,τι οι άνθρωποι, απανταχού της γης, μαθαίνουν να θαυμάζουν ως Αρχαία Ελλάδα – έστω και χωρίς να πολυξέρουν γιατί; Ξέρει ο σημερινός Ελληνας για την Αρχαία Ελλάδα κάτι περισσότερο από επιπόλαιες φήμες ή αφελή ιδεολογήματα; Ξέρει να εξηγήσει, γιατί ο Παρθενώνας είναι ή όχι σημαντικότερος από τον Πύργο του Αϊφελ ή από τη γέφυρα του Μπρούκλιν; Θεωρεί ή όχι ξένη γλώσσα την αρχαία ελληνική, μετά την επιβολή του μονοτονικού; Ξέρει να ετυμολογήσει τη λέξη άγαλμα, τη λέξη αλήθεια, τη λέξη κοινοβούλιο;
Εχει την παραμικρή σχέση ο σημερινός Ελληνας με τον Ελληνα που πολέμησε να ελευθερώσει τη γη των πατέρων του το 1912-13 ή με αυτόν του 1920-22 στη Μικρασία ή με αυτόν του 1940-41 στη Βόρεια Ηπειρο; Οταν η «διανόηση» σήμερα (ο Στέλιος Ράμφος, ο Θάνος Βερέμης, ο Αντώνης Λιάκος, η «ελαχιστότητά» μου) μιλάμε για «ελληνικότητα», έχουμε κώδικα συνεννόησης έστω ελάχιστα κοινό; Υπάρχει Ελληνόπουλο σήμερα έτοιμο να θυσιάσει τη ζωή του για την πατρίδα του; – Ελλάδα για το Ελληνόπουλο σημαίνει σήμερα μόνο ντροπή, συμφορά, την αηδιαστική αναγούλα που προκαλούν τα ονόματα Τσίπρας, Φώφη, Μητσοτάκης (Θεός σχωρέσει τους).
Εχει την παραμικρή σχέση ο σημερινός Ελληνας με τον Ελληνα που πολέμησε να ελευθερώσει τη γη των πατέρων του το 1912-13 ή με αυτόν του 1920-22 στη Μικρασία ή με αυτόν του 1940-41 στη Βόρεια Ηπειρο; Οταν η «διανόηση» σήμερα (ο Στέλιος Ράμφος, ο Θάνος Βερέμης, ο Αντώνης Λιάκος, η «ελαχιστότητά» μου) μιλάμε για «ελληνικότητα», έχουμε κώδικα συνεννόησης έστω ελάχιστα κοινό; Υπάρχει Ελληνόπουλο σήμερα έτοιμο να θυσιάσει τη ζωή του για την πατρίδα του; – Ελλάδα για το Ελληνόπουλο σημαίνει σήμερα μόνο ντροπή, συμφορά, την αηδιαστική αναγούλα που προκαλούν τα ονόματα Τσίπρας, Φώφη, Μητσοτάκης (Θεός σχωρέσει τους).
Τα τελευταία ίχνη από «αίσθηση πατρίδας» απομένουν μόνο στις κερκίδες των γηπέδων, όταν αγωνίζεται η «Εθνική Ελλάδος». Η ιδιότητα του Ελληνα είναι πια ισοδύναμη και ισόκυρη μόνο με την τυφλή μωρία της καύχησης του «γαύρου» ή του «βάζελου».
Το πολύ Ίντερνετ απομακρύνει από τις θρησκείες
Οι άνθρωποι που περνάνε πολύ χρόνο στο διαδίκτυο, είναι πιθανότερο να αποστασιοποιηθούν από την παραδοσιακή θρησκεία τους, να θελήσουν να πειραματισθούν με άλλες θρησκείες και αιρέσεις ή ακόμη να γίνουν τελείως άθεοι.
Αυτό είναι το συμπέρασμα μιας νέας αμερικανικής μελέτης, σύμφωνα με την οποία η συχνή πλοήγηση στο διαδίκτυο και η ενασχόληση με τα ηλεκτρονικά μέσα κοινωνικής δικτύωσης αυξάνει τις πιθανότητες ένας χρήστης να νιώσει «απελευθερωμένος» από τη θρησκεία του και να θελήσει να δοκιμάσει κάτι άλλο - ή καμία θρησκεία...
http://www.nooz.gr/tech/to-poli-internet-apomakrinei-apo-tis-8riskeies
Όταν λέω: "κανείς δε μ’αγαπά".
Ο Θεός μου λέει: "Σ’αγαπώ" (Ιωάννης γ,16).
Όταν λέω: "Αισθάνομαι μόνη".
Ο Θεός μου λέει: "ου μη σε εγκαταλίπωι" (Εβραίους ιγ,5).
Όταν λέω: "Φοβάμαι".
Ο Θεός μου λέει: "Μη φοβού" (Ιωάννης ις 33).
Όταν λέω: "Έχω πολλές φροντίδες".
Ο Θεός μου λέει: "Πάσαν την μέριμνα σας ρίψατε επάνω του" (Α' Πέτρου ε,7).
Όταν λέω: "Κανένας δεν με συγχωρεί".
Ο Θεός μου λέει: "Σε συγχωρώ" (Α' Ιωαννου α, 9).
Κυριακή 21 Ιανουαρίου 2018
ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ "ΚΙΒΩΤΟΥ" ΗΣΑΝ ΟΙ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΕΣ ΣΤΗΝ ΕΚΔΗΛΩΣΗ ΤΟΥ "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ".
Μία συγκινητική εκδήλωση με πρωταγωνιστές τα φιλοξενούμενα παιδιά της «Κιβωτού του κόσμου» και την πρόθυμη αρωγή του «Εσταυρωμένου», παρακολούθησε το κοινό της πόλης μας στον φιλόξενο χώρο της κάτω αίθουσας του Πνευματικού κέντρου, το Σάββατο 20-1-18, στις 6.00 το απόγευμα.
Ο π. Θεόδωρος Μπατάκας παρουσίασε ακροθιγώς την πολύπτυχη δράση του «Ε» και τη στήριξη προς το ανθρωπιστικό έργο της «Κιβωτού» , ενώ ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης μας εξήρε τη δράση όλων εκείνων που αθόρυβα και συστηματικά κοπιάζουν για την άρση του σταυρού των δυσκολιών, όπου αυτές εντοπίζονται. Ευαισθητοποιημένη η Τοπική μας Εκκλησία απέναντι σε κάθε πάσχοντα συνάνθρωπο, ιδιαιτέρως δε στα παιδιά, προσφέρει αφειδώς κάθε υλικό και πνευματικό μέσο για την παραμυθία της κοινωνικής οδύνης.
Στη συνέχεια, η Διευθύντρια της «Κιβωτού» κ. Αικατερίνη Μανίνη ανέδειξε όλες της επιμέρους δράσεις και παρεμβάσεις για την ίαση των παιδιών από τις τραυματικές τους εμπειρίες, την προσαρμογή σε ένα ζεστό οικογενειακό περιβάλλον και την ομαλή ένταξη στην κοινωνία, μετά την ενηλικίωσή τους. Προβλήθηκαν ακόμη ολιγόλεπτες ταινίες σχετικές με την Κριμαία (επ' ευκαιρία του προσκυνήματος που θα πραγματοποιήσει τον ερχόμενο Μάιο ο "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΣ"), καθώς και στιγμές από την καθημερινή διαβίωση και εκπαίδευση των παιδιών στην οικία τους στο Διμήνι, δωρεά του κ. Λούλη, αλευροβιομηχάνου και εξέχοντος συμπολίτη μας.
Η πιο συγκινητική στιγμή ήταν αναμφίβολα η παρουσίαση από τα ίδια τα παιδιά ενός θεατρικού δρώμενου, που περιελάμβανε τραγούδι, ελληνικούς χορούς και μία μικρή παράσταση. Το κοινό ανταποκρίθηκε με ενθουσιασμό και συγκίνηση και συνεχάρη τους ανθρώπους της «Κιβωτού» που έχουν δημιουργήσει μία φωλιά αγάπης για τα παιδιά.
Ο Σεβασμιώτατος ευλόγησε την πρωτοχρονιάτικη πίτα και οι εθελοντές του «Ε» τη μοίρασαν στους παρευρισκομένους, πάντα παρόντες σε οποιαδήποτε κλήση βοηθείας, από όπου και αν προέρχεται. Την γιορτή έκλεισε ο π. Θεόδωρος ο οποίος συνεχάρη τους συνεργάτες της "ΚΙΒΩΤΟΥ" για την επιμελημένη εργασία τους και μοίρασε τα δώρα του Συλλόγου σ' όλα τα παιδιά.
Ο Σεβ. Μητροπολίτης μας κ. Ιγνάτιος ευλόγησε την βασιλόπιτα του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ"
Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος
μίλησε με θερμά και πατρικά λόγια για όλους τους συνεργάτες της τοπικής μας Εκκλησίας
Η Προϊσταμένη του εν Βόλω παραρτήματος της "ΚΙΒΩΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ"
Κοινωνική Λειτουργός κ. Αικατερίνη Μαρτίνη
Υπέροχη και η ξενάγιση στο σπίτι των παιδιών της "ΚΙΒΩΤΟΥ"
Οι πρωταγωνιστές του θεατρικού μονόπρακτου:
"Η ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ"
Τα παιδιά της "ΚΙΒΩΤΟΥ", ενωμένα και αγαπημένα προχωρούν στη ζωή
Ο Πρόεδρος του Δ.Σ. του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ",
π. Θεόδωρος Μπατάκας παρουσίασε εντυπωσιακά στοιχεία για το έτος 2017
Οι εθελόντριες του Συλλόγου και ο πάγκος με τις εκδόσεις του "ΕΣΤΑΥΡΩΜΕΝΟΥ"
Την εκδήλωση του Συλλόγου τίμησαν με την παρουσία τους πολλοί συμπολίτες μας.
"ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΜΕ ΚΑΙ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΚΙΒΩΤΟΥ"
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
